1925 yılında Kilis’te doğan İzzet Aydemir, Çusha ailesinin mensubudur. İlkokulu Afyon’da, ortaokulu Burdur’da okudu. İstanbul Kabataş Erkek Lisesi’ni bitirdikten sonra, Ankara Dil Tarih ve Coğrafya Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü’ne girmiş, ancak son sınıftayken bırakmak zorunda kalmıştır. Evli ve iki çocuk babasıdır.
İller Bankası Genel Müdürlüğü’nde çalışan Sayın Aydemir, 1977 yılında emekliye ayrıldı. 1961 yılında kurulmuş olan Ankara Kuzey Kafkasya Kültür Derneği’nin kurucuları arasında yer aldı ve derneğin ilgi görmesinde, kurumsallaşmasında önemli roller üstlendi. Bir dönem dernek başkanlığı da yaptı.
1964-1975 yılları arasında 11 yıl aralıksız olarak Kafkasya Kültürel Dergi’yi çıkarttı. Derginin sahibi ve başyazarı olarak, maddi ve manevi birçok özveride bulundu. Türkiye’de çok kritik gelişmelerin yaşandığı bir zamanda çıkartılan bu dergi, o dönemde, Türkiye içinde ve dışındaki tüm Kafkas kökenli insanların haberleşme aracı olma özelliğini de taşımaktaydı.
İlk defa Kuzey Kafkasya ile ilişki kuran insanlar arasında yer alan Sayın Aydemir, 1969 yılında Kabardey-Balkar Cumhuriyeti’ni ziyarete gitti. Burada aydınlar ile tanışıp, rahmetli Thabısım Semih ile bir araya geldi. 1972 yılında da Suriye ve Ürdün’e giderek, bu kurduğu kişisel ilişkilerin yaygınlaşmasını sağladı.
Bu seyahatleri sırasında edindiği izlenimlerini ve anılarını, çıkardığı Kuzey Kafkasya Dergisi’nde yayınlayarak, Türkiye dışındaki Kuzey Kafkasyalılara karşı bir ilgi uyandırdı. Onun öncülüğünde kurulan ilişkiler sonrası “Kazanuko Jabağ”, “Kafkas Hikayeleri Antolojisi” gibi iki değerli eser ortaya çıktı.
Kazanuko Jabağ, Kabardey yazar Şortan Askerbi’nin araştırmalarını içeren bir eserdir. Afeşij Emin tarafından çevrilmiş ve İzzet Aydemir tarafından yayına hazırlanmıştır.
“Göç” İzzet Aydemir’in araştırmaları sonucu oluşmuş, 1864 yılında yaşanan büyük sürgünü konu alan bir eserdir. Sadece kitap ve dergi yayınlamakla kalmayan İzzet Aydemir, araştırmaları sonrası edindiği bilgileri yurt içinde ve dışında konuşmacı olarak katıldığı bir çok konferansta insanlara aktardı.
Sovyetler Birliği’nin yıkılması sonucunda Kuzey Kafkasya’da meydana gelen olumlu gelişmeleri yakından takip etti ve 1991 yılında Kabardey-Balkar Cumhuriyeti’nin başkenti Nalçik’e yerleşti. Anavatanda yaşayan soydaşlarımız ile diasporada yaşayanlar arasındaki ilişkilerin daha sıcak devam etmesi için yaz aylarında Türkiye’ye gelerek, bilgi ve ilişki akışını sağladı.
Kendisini saygıyla anıyoruz.
Sayı : 2006 01
