Hacıkara Köyü

Çerkeslerin anayurtlarını terk ettirilişlerinde, bilindiği gibi büyük bir kısmı Balkanlara gönderildi. Hacıkara köyü, Balkanlardan tekrar Anadolu’ya göç ettirilen Çerkeslerin, çoğunluğu Şhapsığ boyundan bir grubun yerleştiği köydür. Dağlık olan bu bölgeye yerleşen köylüler, önceleri birer ikişer hane çevre köylere serpiştirilmişlerdir. Sonraları Alaşe Muradın’ın öncülüğünde, kendilerine gösterilen bu bölgede 250 dolayında hane olarak toplanmışlardır.

Köyün kuruluşunda ve sonrasında büyük zorluklarla karşılaşmışlar, yokluk ve kıtlık çekmişlerdir. Çevre köylerle ilişkilerinde sorunlar çıkmış, zaman zaman aralarında sürtüşmeler ve çatışmalar yaşanmış, hükümetin kendilerine gösterdiği sınırlar ihlal edilmiştir. Anadolu’nun bir çok yöresindeki Çerkes köyleri gibi, Hacıkaralılar da, özgün kültürleri ve farklı dilleri nedeniyle ilk zamanlarını sıkıntılı geçirmişlerdir.

Yaşadığı sorunları aşarak bu güne gelen Hacıkara köyü, Bursa İnegöl ilçesine 16 km. uzaklıkta, Kütahya-Tavşanlı karayolu üzerindedir. Çerkeslerin terk etmek zorunda kaldıkları Şhapsığ bölgesindeki bir köye çok benzeyen köy, zengin doğası ve yerleşim şekliyle dikkat çekmektedir. Başlangıçta 250 olan hane sayısı, iç göç nedeniyle bu gün 70 hanedir. Köyümüz, kaynağını Domaniç dağlarından alan bir derenin iki yakasında kurulmuş, I. Dünya Savaşı yıllarında yaşanan büyük sel felaketi nedeniyle, daha sonra derenin yüksek yamaçlarına taşınmıştır.

Hacıkara’da Çemuşe, Sehute, Hatı, Hatıj, Tıko, Çöpsin, Kobl, Huşt, Alaşe, Şpalıko, Nejug, Bage, Hurme, Hantıv, Mışe, Kevk, Taymez, Şovmen, Kale, Şovmız, Lepş, Atseko, Bağ (Abzeh), Çüşha, Yeştale, Ak’ej, Şajıko, Hağayk, Çermit, Abid (Abzeh) Hanapş (Hatukay), Hankoş (Abzeh), Harhu sülaleleri yaşamaktadır. Köy kurulduktan hemen sonra gelip yerleşen birkaç Gürcü ve Tatar hane de halen Hacıkara’da yaşamaktadır.

Hacıkara’da daha önce küçük ölçekli tarım (buğday, mısır, ayçiçeği) ve hayvancılık, aynı zamanda bir orman köyü olması nedeniyle orman işçiliği yapılmaktaydı. Ancak yakın zamanda orman köyü statüsünden çıkarılmıştır. Halen küçük ölçekli tarım yapılmakla birlikte, kavak yetiştiriciliği, fındık, ceviz üretimi ve bıçkı atölyeleri önemli gelir kaynakları arasındadır.

Hacıkara’da anadili konuşma oranı oldukça yüksektir. Köyün, çevredeki Çerkes köyleri ve Kafkas Dernekleri ile her zaman yakın bir ilişkisi olmuştur. Bölgedeki geniş katılımlı organizasyonlara ve sürgünü anma etkinliklerine ev sahipliği yapmış, bu sayede Kafkasya ile ilişkileri de gelişmiştir.