Ankara ve İstanbul Kafkas Derneklerimizde özellikle halk oyunları ve tiyatro gruplarında oyuncu ve yönetici olarak önemli çalışmaları olan değerli hemşerimiz, inşaat mühendisi ve iş adamı Murat Taymaz 30.09.2006 tarihinde iş yapmakta olduğu Kazakistan’da geçirdiği elim bir trafik kazasında hayatını kaybetmiştir.
Cenazesi 03.10.2006 Salı günü Düzce Kirazlı köyünde öğle namazından sonra defnedilecektir.
Kendisine Tanrıdan rahmet ailesine, yakınlarına ve toplumumuza sabır ve başsağlığı diliyoruz.
KAFKAS DERNEKLERİ FEDERASYONU
İnternet ortamına düşen bu haberle öğrenildi ki Murat TAYMAZ’ı yitirmişiz. Arkadaşları, dostları ardından duygularını dile getirmek için yine internet ortamını kullandı:
Galip Özdemir – 02.10.2006
melih cemil taymaz… namı diğer murat taymaz…
bir çınar daha devrildi içimde
gümbürtülerle
bin yıl daha ihtiyarladı toprağım.
delişmen çocuğu dansımızın,
pınarlar gülüşlerindi biliyorum
biliyorum
yazılmıştır dağlara senin de adın…
Not: Ne yapacağımı, ne söyleyeceğimi bilemiyorum. Hocamdı benim. Akordion eşliğinde çalıp söylediği “güneşin sofrasında söylenen türkü” hala kulaklarımda…Birkaç yıl aynı evi paylaştık onunla, beraber proje çizip demontal yapılar yaptık. Sevgisi, inancı demontal olmadı hiçbir zaman. Şimdiden çok özledim onu. Başımız sağolsun, öyle diyelim bari…
İhsan Berkhan – 03.10.2006
MURAT TAYMAZ…BİR DEĞERİMİZİ DAHA KAYBETTİK
Değerli Hocamızı bu gün dualarla toprağa verdik. Hocamız halk dansı çalışması için olmasa da yine öğrencilerini bir araya toplamayı başarmıştı. Hayri Ersoy, Faruk Kutlu, Haluk Kutlu, Sedat Şimşek, Nadir Yamaç, Yaşar Güven, ben,…ve daha pek çok öğrencisi oradaydık.
Yurdun dörtbir yanından yakınları, sevenleri, dostları, hemşehrileri doldurmuştu Düzce’nin Siyokoğlu (Kirazlı ) Köyü’ndeki Taymazlar’ın evinin avlusunu. Hocamızın iyi bir insan, iyi bir hoca, iyi bir işadamı olduğunu biz zaten biliyorduk. Ama bu bilgilerin Özbekistan Büyükelçisi, TBMM Başkanı başta olmak üzere tüm konuşmacılarca tekrarlanması daha bir
gururlandırıyordu biz öğrencilerini.. Murat Taymaz’a olduğu kadar kendisini Çerkes öğrencilerin okumasına adamış bir yüce insana, babası Sn.Kazım Taymaz’a da hakedilmiş övgüleri sıralıyordu konuşmacılar.
Murat Taymaz bedenen artık yaşamıyor. Ancak, ADIGE’siyle ABHAZ’ıyla ÇEÇEN’ iyle kardeşliğin arkadaşlığın bir EKİP olmanın güzelliği “Bağlarbaşı Ruhu” yaşadıkça hocamız da inanın bir köşede akordeonunu bizim ritmimiz için çalıyor olacak. Buna inanıyorum. Kendisine Tanrı’dan rahmet, ailesine, yakınlarına ve tüm hemşehrilerimize başsağlığı diliyorum.
Sayı : 2006 11
