Wadısey, Ürdün’de yaşayan sülaleler
Abrec, Gut’e, Ğunejıko, Daur, Carım, Dzıbe, Yehutl’e, Jane, K’ube, Kasey, Mışe, Mıbzu, Pşıbiy, Tığuj, Thağapso (Mamiy sülalesinin alt kolu), Hedağatl, Huaj, Hot, Çuyeko, Tsıbe, Çetaw, Şaguj, Ebıd, Apış v.d.
Nağur, Ürdün’de yaşayan sülaleler
Abıde, Boren, Yemızey, Yehutl’e, Kat, Lu, Mıbzu, Phawe, Sit’as, Wucıhu, Hot, Tsey, Şınaho, Şace v.d.
Xodz, Adıgey’de yaşayan sülaleler
Ahmet, Bedenoko, Bılımğot, Bıj, Brıpş, Cıdets’ım, Merem, Psewun, Tume, Abıde, Ademey, Awutl’e, Ayuv, Yitu, Apıç, Şogen, K’eref, Kobl v.d.
Kızburun I, Kabardey Balkar’da yaşayan sülaleler
Abaze, Abey, Abroko, Yerışkan, Jıgo, Yişaşe, Yirugu, Kanşaw, Lamp’ejj, Pşığotıj, Hajiy, Şogen, v.d.
Psıxhurey, Kabardey Balkar’da yaşayan sülaleler
Abezoko, Alekey, Dumen, Dığujj, Zeğaştoko, Yerıgu, Mıd, Mambet, Wunaş’e, Pewunej, Hokon, K’ok’o v.d.
Damgalar içinde özellikle Svastika adı verilen, bir dönemler yıkımın ve korkunun simgesi olarak dünyada tanınan Gamalı Haç çeşitli formatlarda Kafkas halklarınca kullanılmıştır.
Gamalı Haç, kuvvetle muhtemel bir Hindu simgesidir peki nasıl oluyor da Kafkaslarda kendine yer edinebilmiştir, daha da önemlisi neyi simgeler?
Svastika, Sanskritçe bir kelimedir; “Su” ve “asti” kelimelerinden oluşur: iyi, mutlu olmak anlamına gelir. Svastika, yakın bir dönemde bir devletin ve ideolojinin de simgesi olmuştur.
Bütün dinlerde, (Hinduizm, Budizm, İslamiyet, Hıristiyanlık ve Musevilik) bütün coğrafyalarda kendine yer edinen bu simge özelikle Kafkasya’da Adıgeler, Osetler ve Avarlarda yaygınlıkla kullanılmıştır.
Hıristiyanlar için insanın ölüme zaferini simgeleyen çengelli bir haç olarak kabul görürken, doğuda sonsuzluğu, iyiliği simgeler.
Svastika’nın sola ve sağa dönük; kare, daire, çengelli versiyonları vardır. Sağa dönük olan, bereket ve mutluluğu; sola dönük olan versiyonu kara büyü, savaş, insanın içe dönüklüğünü simgelediği düşünülür. Kafkas halklarında, Svastika sola dönüktür.
2005 yılında uzmanlar, Tacikistan’da Svastikanın geniş bir yayılma alanına sahip bir simge ve Aryan sembolü olduğunu beyan ettiler. 2006 “Aryan Kültür Yılı” olarak bu vesile ile kutlanmıştı.
Arkeolog Heinrich Schliemann, 19.yüzyılın sonlarında Antik Truva harabelerinde Svastika’ya rastladı ve bu işareti , Proto Hind-Germen öncesi kültür ile Avrupalı kültürün ortak bir ürünü olduğuna kanaat getirdi. Almanya’daki kazılarda bulduğu benzer semboller sonucunda, Alman-Yunanlı ve Hind-Germen kültürlerinin arasındaki ilişkinin bir gereği olduğunu düşündü. Sembolün ona göre, dünyada kullanımı yaygındı, iyi şans ve başarıyı işaret ediyordu.
Bir doğu simgesi olmasına rağmen bilinen ilk Svastikaya Ukrayna’da yapılan bir kazıda rastlandı.Tarihler İ.Ö 10 bin’i gösteriyordu. (bkz. Resim: Samarra)
Doğuda ise İndus vadisinde Bronz çağı dönemlerinde ortaya çıkarken; simgeye Britanya adalarında neolotik dönemlerde rastlanmaya başlandı.
Birbiri ardına gelen Kuban, Koban, Maykop kültürlerinde ise; bu simge demir çağındaki Koban Kültünde rastlandı.
Kafkas halklarında Svastika, yani gamalı haç çok kullanılmıştır. Bu kullanıma Batıdan doğuya, Kuzey Kafkasya’dan Transkafkasya’ya (Kafkasardı) kadar gözlemlemek mümkündür.
Kafkas halklarındaki Svastikaların geneli sola bakmaktadır. Kafkasyalılar, Svastikanın nazara karşı bir tılsım olarak kabullenmiş olabilir mi? Bu soruların tamamı, konu hakkındaki araştırmacılar için bakir bir saha olarak gözükmektedir.
Gamalı Haç (Svastika) kullanan bazı soylar: Xaçemız, Xabjoko, Mahoş, Şogen (kısmi), Mışın, Bogatır (Weynakh) v.d.
Düzeltme: Bir önceki yazımızda Thats’ıuk olarak sunduğumuz damga Thakuşınelere aittir. Hatamızdan dolayı özür dileriz.
Önceki bölümlerde Çegem ‘de yaşayan bazı Malkar soylarına yer verdik. Ancak Çegem / Şecem (Adigecesi) Bir Adige Kabardey bölgesidir. Sözü edilen aileler, bölgedeki Çegem adlı Balkar köyününün sadece bir mahallesinin sakinleridir.
© Her hakkı mahfuzdur. İzinsiz tümü veya bir kısmı alıntı dahilinde de kullanılamaz.
