Aynıyla Vaki Ekim 2015

Yıl 1980… 11 Eylül gece yarısı öncesinde bindiğimiz otobüsle İstanbul’dan Ankara’ya gidiyoruz annemle… Radyo hep açık. (O zamanlar otobüslerde radyoyu ya da teybi kapat diyemiyordu insanlar galiba kaptan şoföre). Sabah 04:00. Radyoda bir ses, “Yüce Türk milleti” diyerek konuşmaya başlıyor. İhtilale uyanıyoruz ve Ankara terminalinden aynı otobüsle İstanbul’a geri yollanıyoruz. Olanlara o an fazlaca aklım ermiyor ama saatlerce aynı otobüse tıkılmak zorunda kaldığımız her “ergen” kafadan yorumlar geliyor. Oldum olası kıraathanelerde vatan kurtaran insanlar bu kez de şehirlerarası otobüste vatan kurtarıyor. “Böyle olacağını biliyordum” diyen amcayı bir başkası “Çok iyi oldu” diye destekliyor. Şaşkınlar ise susuyor. Sonrası malum… O sesin sahibi Kenan Evren’in icraatları artık herkes tarafından biliniyor, değil mi? Neydi adı? İhtilal. Neydi yarattıkları o dönemin? Zifiri karanlık ve kör olası ölümler…
Yıl 2015… “Benim partim tek başına iktidar olmazsa olmaz” hırsıyla hop oturup hop kalkan bir adam… Kendi işine geldiğinde bir “özgürlük ve barış neferi” gibi ortaya savrulan adam kendi söylediklerini yutarak kirli bir oyun başlatıyor. Resmen şantaj yapıyor. Aynen 1980 Eylül’ündeki otobüstekiler gibi birileri alkışlıyor. Nedir adı? İhtilal ama bu kez sivil olanından…
Otobüstekiler ve bugünküler… Tek ortak yanları muktedirden yana olmaları… TC denen bu ülkedeki birçok insanın beynine kodlanmış bir kader bu adeta… Muktedire biat etmek… Sonucu ne olursa olsun alkışlamak… Mazlum ve zalim…Zulüm gördükçe zalime yanaşan mazlum…
Neydi adı? İhtilal…
1980-2015… 35 yıl geçmiş. Şu andaki adı ne peki? İhtilal…