Çerkes Okulu Müdiresi Sirsa Şulıhu:
-Çerkes Derneği’nden 12 kadın, 1974 yılında okul açmak üzere harekete geçti. Anaokulu ile işe başladılar. İyi olmayan, karanlık bir mekânda. 12 çocuk ile başladılar. Her sene bir sınıf eklediler.
Sermaye yoktu. Daha büyük bina gerekliydi. Kral Hüseyin’le görüşmeler sonucu Hüseyin arsa bağışı yaptı, bugün okulun inşa edildiği alan. Maddi destek için çalışmalara başladılar, bina zaman içinde inşa edildi.
Okulun sahibi Çerkes Derneği.
Anaokulundan 12. sınıfa kadar 1070 öğrenci var. Sonrası üniversite. Okula başlayan her öğrenci Adigece öğrenmek durumunda. Milli Eğitim Bakanlığı müfredatı uygulanıyor, ek dersler var ana dille ilgili. Anaokulunda her hafta 4 saat, anaokulu sonrası 3 saat anadil dersi var.
Anadile ek olarak ilgilenenlere haftada 2 saat kültür, müzik gibi konularda seçmeli ders var. Öğrencilere ücretsiz pşıne dersi veriliyor.
Arap 2 öğrenci var örneğin, Adigece konusunda en iyi 2 öğrenci konumunda.
Ortak dil Arapça. Eğitim dili de Arapça.
Kafkasya’dan gelen öğretmen anadil dersi vermeye başlamıştı, şimdi bölüm başkanı.
İngilizce özel dersler veriliyor. Türkçe, Rusça, Adigece öğrenmek isteyenler dil eğitimi için dışarıdan katılabiliyor.
Okul özel, ücretli ancak kar amaçlı değil. Yıllık ücret, diğer özel okullardan daha düşük, 1600 Ürdün Dinarı, 2 bin USD civarı. Kazanılan okula ve öğrencilere geri dönüyor. %10 burs söz konusu. Burs veren kişi ve kurumlar da destek veriyor.
Başarı oranı konusunda bir istatistik yok ama okul bilinen ve önerilen bir okul. Disiplin konusunda iyi. Önemsenen bir okul. Mezuniyet törenlerine Prens Hamza gelir, Kral Abdullah’ın kardeşi.
Öğretmenler genelde Çerkes.
%20 civarı Arap öğrenci var.
Her yıl 5 kişi yurt dışında eğitim görüyor. Robot teknolojileri yarışmaları gibi okullar arası müsabakalara katılıyoruz. Arap ülkeleri arasındaki müsabakalara da katılıyoruz.
Okul dışında 2 spor ve kültür kulübü var. I. Ligde futbol oynayan 2 takım var. Futbol dışında hentbol, basketbol, güreş vd. branşlar da var. Okul öğrencileri katılıyor.
Adıgabze Bölüm Başkanı Maya Apajıh:
Burada Kabardey, Şapsığ ve Bjeduğlar var. İlk geldiğimde Bjeduğ aileye misafir oldum, önceleri zorlandım, tedirginlik yaşadım ama kısa sürede adapte oldum. Sonra her biri yakın kardeşim oldu. İçinde yaşadığın toplumun kültürüne sayı duyunca sorun kalmıyor. Xabze bizler için önemli, xabze içinde yaşamak uyumu kolaylaştırıyor. 32 yıllık öğretmenim.
Eski Xabze uygulamalarını öğrencilerime aktarıyorum. Bugün değişen uygulamalar var. Gelin-damat yan yana değildi örneğin, şimdi yan yana, müdahale etmiyoruz. Öğrenciler Kafkasya uygulamalarını da soruyorlar.
Nalçik’ten 4, Maykop’tan 4; 8 öğretmenimiz var. Kabardey diyalekti öğretiyoruz. Doğu -Kabardey- diyalektini seçme nedenimiz; Amman’daki Sovyet Kültür Merkezi ile irtibat kurup materyal istemiştik. Kabardey’den geldi materyaller. Kadın yöneticiler ‘bunu temel alalım’ kararı verdiler. Okul eğitiminde diyalekt böyle oluştu ama evdeki dil olduğu gibi devam ediyor. Onu unutun diyen yok, unutan da yok.
Dil konusunda yarışmalar yapılıyor. Nalçik’e yarışma için öğrenci gönderiyoruz.
İlkokulu başka yerlerde okuyup bizim okulda devam edenlere destek için 7 ve 8. sınıflara özel, Kiril ve Arap alfabesi ile kitap hazırladık.
