Sonsuzluk çarkı, birçok eski Hıristiyan medeniyetini buluşturan antik bir semboldür. Ona ayrıca güneşin sembolü de diyorlar. Karmaşık ve çok unsurlu bu sembolün gök gürültücü tekerlekli görüntüsü ilk olarak güneşle bağlantıyı simgeledi. Tekerlek, güneş yolunu sembolize eden bir figür; sonsuzluğa hareketi, diyalektiği ifade ediyor. Dönen tekerlekte hareket kendini tekrarlıyor. Tekerlek güneşin kapısının işaretidir. Tekerleklerin takvim projeksiyonları vardı.
Çember, birliğin ve sonsuzluğun temel sembolü, mutlaklığın ve mükemmelliğin işaretidir.
Hıristiyanlıkta eski bir işaret olan çember, mükemmellik ve sonsuzluk fikrini birleştiren karmaşık bir sembol olarak diğer geometrik şekillerden üstündür.Çember çizgisi ne başlangıcı ne de sonu olan, üzerindeki tüm noktaların karşılığına sahip tek
hattır. Çemberin merkezi, sonsuz uzay zamanının kaynağıdır. Sonsuzluk fikirlerini ifade
etmek için en sık kullanılan figürlerden biridir; çünkü sembolik olarak sürekli kendine geri dönüş anlamına gelir.
İvan Aleksandroviç Gonçarov’un ‘Enkaz’ adlı romanındaki sembolik görüntüleri hatırlayalım.
Herkese bu romanı tekrar okumasını tavsiye ederim. Hint filmlerinde bu sembol sık sık görülür. Ateşin de sembolü olan işarete çok eski sunaklarda, mabet kapılarında ve Lezgi çöreğinde de rastlıyoruz.