Aile hikâyelerinde rastladığım genç yaştaki kayıpların yasının, o genci tanıyan son kişi bu hayattan göçüp gidene kadar devam ettiğine tanık oluyorum. 20’li yaşlarının başında ölen abisi Derviş’i tanıyan son kişi babaannemdi. Belki de yasını ölene kadar tuttuğu için, ismi dışında abisi hakkında başka bir bilgimiz yoktu.
Onu tanıyan son kişinin ölümünden 35 yıl sonra Derviş’in evli olduğunu öğrenmek ve eşinin fotoğrafını görerek bir nevi tanışmış olmak beni çok sevindirdi.
Ayrıca bu örnekte, farklı kişilerin sahip olduğu bilgi parçalarının bir araya geldiğinde bütünü nasıl oluşturduğuna da tanık oldum. Bu bilgiye ulaşmama, farklı şehirlerde yaşayan, daha önce yüz yüze görüşmediğim üç ayrı kişinin vesile olması da (olay akış sırasına göre; Gogue Uğur Gül, Lo Şehircan Loğlaroğlu ve Lo Janset Durdu) hikâyeye anlam kattı.
Babaannemin yeğeni Oya Gül ile telefonda Lo ailesinin kadınlarından söz ederken, eşi Gogue Uğur, aynı köyde yaşayan büyüklerinden duyduğu isimler arasında Lo Şevvalhan adını sayarak ortak merakımızın fitilini ateşledi. Çünkü Oya ve benim bildiğimiz kadarıyla Altıkesek Köyü’ndeki akrabalarımız arasında Şevvalhan diye biri yoktu.
Şevvalhan ismine rastlamak umuduyla Şehrican Loğlaroğlu’nun, babası Lo Fuat’ın nüfus ve tapu kayıtları, veraset ilanları gibi belgeleri araştırarak oluşturduğu, sülalenin soyağacı bilgilerini de içeren kitabına başvurdum.
Kitaptaki bilgilere göre Lo sülalesi, Kafkasya’da Karaçay-Çerkesk bölgesinde Yincig Lokıt, Kubine Lokıt ve Gum Lokıt adında üç ayrı yerleşim biriminde yaşarken, Anadolu’ya da ayrı kafileler olarak üç ayrı tarihte geldiler ve üç ayrı köyde yaşamaya başladılar.
Derviş’in ailesi Kayseri/Pınarbaşı’nda Altıkesek,
Şevvalhan’ın ailesi Yozgat/Sorgun’da Osmaniye,
Şehrican Loğlaroğlu’nun ailesi, Adana/Tufanbeyli/Akpınar’da yaşıyordu.
Kitaptaki üç ayrı soyağacını incelediğimde, Altıkesek soyağacında Derviş’in eşi hanesinde Şevvalhan ismini, Osmaniye soyağacında Şevvalhan’ın eşi hanesinde Derviş ismini gördüm.
Önce, hem Derviş’in hem Şevvalhan’ın Lo sülalesinden olmasına inanamadım. Çünkü Abaza ve Çerkes geleneklerine göre, akraba evliliği yapmaları mümkün değildi. Ancak sonra, sülalenin 3 kolunun, kuşaklardır ayrı köylerde yaşayacak kadar geniş olması ve Derviş ile Şevvalhan’ın aynı sülale ismini taşısalar bile bir arada büyüyen yakın kuzenler olmamalarının evlilik onayını sağladığını düşündüm.
Daha sonra, Şevvalhan’ın yeğeni Janset Durdu’ya ulaşarak halası ile Derviş’in evlilik hikâyesini kendisinden dinledim. Derviş’in evlendikten kısa bir süre sonra vefat ettiğini, Şevvalhan’ın ailesinin yanına dönerek yaşamını sürdürdüğünü, tekrar evlenmediğini, zaman zaman ölen eşinin ailesinin yaşadığı Altıkesek’e gittiğini öğrendim.
Böylece yaklaşık 100 yıl önce yapılan Şevvalhan ve Derviş’in evliliğini, üç ayrı Lo köyünün insanlarının ortak emeğiyle hatırlamış ve onları sevgiyle, rahmetle anmış olduk…
