Eskişehir – Türkiye Çerkesleri – 25. Bölüm

0
1202

Değerli okurlarımız, 

Ahmet Cevat Benk’in hazırladığı bu araştırma dosyasında; Türkiye’de yaşayan Çerkeslerin yerleşimleri, tarihçeleri, nüfusları, ekonomileri, asimilasyon karşısındaki kayıpları gibi bilgiler paylaşılıyor. 

Sizler de yaşadığınız bölgelerden ya da başka illerden bu konuyla ilgili arşiv bilgilerini ulaştırarak katkıda bulunabilirsiniz. 

ahmetcevatbenk@gmail.com


Eskişehir ili, İç Anadolu Bölgesi’nde 900 bin nüfusa sahip, orta ölçekli bir kenttir. Kente ulaşım çok kolaydır. Ankara, İzmir ve Antalya karayolu, Eskişehir çevreyolundan geçmektedir. Ayrıca kentte hızlı tren istasyonu ile bir de havaalanı vardır. Eskişehir, en fazla Çerkes nüfusa sahip olan kentlerden biridir.  

  

Tarihçe 

Osmanlı İmparatorluğu, Eskişehir’e oldukça fazla Kafkasya kökenli halkları yerleştirmiştir. Bunlar Batı ve Doğu Adigeleri, Abazalar, Karaçaylar, Tatarlar, Nogaylardır. Bu halkların içinde en çok iskân edilen halk Çerkeslerdir.  

Çerkeslerin bir bölümü Dersaadet üzerinden, bir bölümü Sinop-Samsun-Ankara yolu üzerinden, bir bölümü de akraba birleştirmeleri amacı ile Bursa, Sinop, Samsun, Trabzon gibi illerden gelmişlerdir.  

Çerkes ve Abaza muhacirlerin büyük bir bölümünün 1860-1861 yıllarında yerleştirildiği görülmektedir. (Bknz: B.O.A -A)MKT.UM. YB.552-47/H:08-10-1278 tarih) (A)MKT.UM.YB:557-95 H.24-10-1278) (A)MKT.UM.Yb:525-25 H:13-06-1278) (A)MKT.UM. Yb:436-67 H:03-05-1277) (A)MKT.NZD. Yb:316-8 H:05-12-1276) (BOA/A) MKT.MHM Yb:220-12 H:11-11-1277) (A)MKT.MHM. Yb:185-61 H:29-11-1276) 

Çerkeslerin diğer bir bölümünün ise, miladi 1888 yılında Rusların Çerkesleri iç göçe tabi tutmaları üzerine, bu karara uymayarak Osmanlı’ya gelenlerden oluştuğu görülmektedir. (Bknz: BOA/Y.MTV. Yb:36-102/H:28-04-1306) 

İskân edilen Çerkeslerden başka bir bölümünün ise (Bknz: Ağapınar Köyü) 1800’lü yılların sonuna doğru bölgeye geldikleri anlaşılmaktadır. (Bknz: BOA/A) HR.İD. Yb:12-29 Miladi 24-04-1901) 

Nakillerin İstanbul-Bursa hattı ve Ankara hattı üzerinden yapıldığı yukarıdaki belgelerden anlaşılmaktadır.  

Eskişehir iline nakledilen Çerkeslerin içerisinde, Çerkeslerin hemen tüm boylarından Çerkes bulunmaktadır. Bunun nedeni şudur: Çarlık Rusya’sı önce 1858-59’da Abzehlere, bilahare Aşuwa Abazalarına, ardından Besleneylere saldırmış; Muhammed Emin 2.000 Çerkes ile birlikte Ruslara teslim olmuştur. Rusların esaretinde yaşamak istemeyen Abzeh, Besleney ve Abazalar Osmanlı’ya göç etmişlerdir. (Bknz: BOA/A) MKT.MHM. Yb:222-76 H-07-12-1277). Bu nakilden 3 yıl sonra savaş Şapsığ ve Ubıh bölgesine yayılıp yoğunlaşmış, Kbaada (Kızıl Çayır) bölgesinde katliam ve soykırıma dönüşmüş, bölgeden apar topar canını kurtararak gelen Çerkesler arasında Ubıh, Bjeduğ, Şapsığ ve Abzehler yer almıştır. Bu Çerkeslerden bir grup da Eskişehir’e yerleştirilmiştir. (Bknz: A) MKT.UM. Yb:790-38 H-16-02-1281) Rusların Soçi ve Adler bölgesinde hâkimiyet sağlamasından sonra Batı Abhazya’ya yaptıkları baskılar sonucunda 1867 yılında bölgeden çıkan Abazalardan bir bölümü de Eskişehir bölgesine yerleştirilmiştir. Yerleştirilen Apsuwa Abazalar, toplamda 100-120 hane civarındadır.


Alpu ilçesi
Çerkes Çukurhisar Köyü

Eskişehir il merkezine 50 km kuzeydoğu yönünde, Alpu ilçesine ise 10 km kuzey yönündedir. Köy, doğu Adige (Kabardey-Besleney) Çerkesleri tarafından kurulmuş, zaman içinde 17 hane kalmıştır. Köye 1950 yılında 12-13 hane Tatar yerleştirilmiştir. Karayolu ile gelen Çerkeslerden oluşmaktadır. 

  

Dil ve kültür  

Orta yaş üstü dil bilir. 60 yaş üzeri konuşur. Düğünler Çerkes usulü ile yapılmaktadır. 

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Hastoka, Cemuko, Kanbek, Geduwguşe, Yuwan (Kabardey), Sıjaje(Kabardey), Ped (Besleney), Agiç, Memkeğ (Besleney). 


Han ilçesi
Ağlarca Köyü (Şapsığ)

Eskişehir il merkezine 81 km olup, bağlı olduğu Han ilçesine ise 8 km’dir. Köy, il merkezinin güney yönündedir. Rusların Şapsığ bölgesine yaptığı saldırı sırasında Romanya Köstence’ye geçici olarak yerleştirilip bilahare Trakya-İstanbul-Bursa hattı üzerinden gelen Şapsığ Çerkesleri tarafından kurulmuştur.  

  

Dil ve kültür 

Ağlarca Köyü coğrafi yapısı nedeni ile oldukça fazla göç vermiş köylerdendir. Gençler genelde yükseköğretimi tercih ettiklerinden köyden ayrılmış, nüfus düşmüştür. Bir ara köy kapanma durumuna gelmiş ancak daha sonra kurulan derneğinde etkisi ile köye ev yapılması teşvik edilmiş, nüfus yeniden artırılmıştır. Kış nüfusu 12 hane, yaz nüfusu 40 hanedir. Düğünler genel olarak Çerkes geleneklerine göre yapılır. Dil bilme oranı oldukça düşüktür. Sadece yaşlılar dil bilir.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Şewoj, Guğoj, Şhagumde, Thamez, Pşınedhuj, Nedax, Kanşaw, Hajako, Hune, Nıwok, Ratıko, Wıgiko, Nıwgi, Huşt. 


Han ilçesi
Başara Köyü

Eskişehir il merkezinin 88 km güney yönündedir. Han ilçesi Başara Köyü arası 5 km’dir. Abzeh ve Bjeduğ Çerkeslerinin kurmuş olduğu bir köydür. 

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Hejıh, Matışko, Şewcen, Cebsın, Hakuy, Bleneğabdze. 


Tepebaşı ilçesi
Musaözü Köyü (Aşuwa)

Eskişehir il merkezine 21 km mesafede, güneybatı yönündedir. Rusların Abzeh, Besleney ve Aşuwa Abazalarına saldırdığı Hicri 1276-1277 (Miladi 1859-1860) yıllarında Osmanlı’ya gelen Aşuwa Abazalarının kurduğu bir köydür. Tamamı Abazalardan oluşmaktadır.  

  

Dil ve kültür  

Köyde dil 50 yaş üstündekiler tarafından konuşulabilmektedir. 50 yaş altında dil bilen yok denecek kadar azdır. Düğünler, Çerkes enstrüman ve gelenekleri ile yapılır. 

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Ajiyba, Bağ, Baya, Çıkua, Çıya, Darıgo, Darmıç-Dırmıç, Gamca, Geç, Gwuşaz, Hoca, Koça-Keç, Havut, Sakwo, Tanaş. 


Tepebaşı ilçesi
Gökçekısık Köyü

Eskişehir il merkezine güney yönünde 24 km’dir. Eskişehir’in büyükşehir olmasıyla mahalleye dönüşmüştür. Köy, Çerkes köyü olarak kurulmuşsa da zaman içinde oldukça fazla yabancı göç almıştır.  

  

Dil ve kültür 

Köyde yaşayan Çerkesler düğünlerini Çerkes geleneklerine göre yaparlar. Dil konuşma yaşı 60 yaş üstüdür.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Ağırjanokue, Ğuçe, Cud, Kander, Muda, Pşıxof, Ped, Tilko, Xemıć, Çetaw, Şewcen, Şıbzıku, Şewtıku, Heşıć. 


Tepebaşı ilçesi
Aşağıkartal Köyü

Eskişehir il merkezine 23 km güneybatı yönündedir. Eskişehir’in büyükşehir olmasından sonra mahalleye dönüşmüştür. Köyde 6 hane Çerkes, 7 hane de Balkan muhaciri yaşamaktadır. Toplam nüfus 55’tir.  

  

Dil ve kültür  

Yaşlılar dil bilir. Düğünler, diğer Çerkes köylerinin katılımı ile Çerkes düğünü olarak yapılır.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Nır (Besleney), Ketokua (Kabardey), Dişek (Kabardey). 


Tepebaşı ilçesi
Ahiler Köyü

Ahiler Köyü Eskişehir il merkezine 15 km kuzeydoğu yönündedir. Köy Abhazya’dan zorunlu göçe tabi tutulan Abazalar (Apsuwa) tarafından kurulmuştur. Yaklaşık 15 hane Abazanın yaşadığı köyde 2021 sayımına göre nüfus 57’dir.

 

Dil ve kültür

Köyde dil genel olarak bilinir. Genç nüfus kalmamıştır. Düğünler diğer köylerden gelen Abaza ve Adige ailelerle birlikte geleneksel olarak yapılır.

 

Köyde yaşayan sülaleler

Goguwa, Hocagiya, Wardan.


Tepebaşı ilçesi
Hekimdağ Köyü
Taşköprü (Apsuwa)

Tepebaşı ilçesine bağlı bir mahalledir. İl merkezine 16 kilometredir. Köyün adı Taşköprü iken, Yunan işgali altında iken bir doktorun ilaç yapmak için gerekli birçok bitkinin bu bölgede yetiştiğini anlamasıyla bu ritüele dayanarak Cumhuriyet döneminde köyün adı Hekimdağ olarak değiştirilmiştir. Yöre halkı her iki ismi de kullanmaktadır. Bir Abaza köyü olan bu yerleşim zamanla doğu illerinden göçler almıştır. Günümüzde köy halkının büyük çoğunluğu Kürttür, az sayıda Abaza yaşamaktadır. Köy her iki halkın kültüründen de nüveler taşımaktadır.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Aqlıç, Açüıxisa, Xiırpsaa (Marşan), Aşüba, Apapa (Papba), Kuadzba, Bazba, Abıgba, Nartiya, Harziya, Kapba, Adzınba, Amıçba, Smır, Lapan. 


Tepebaşı ilçesi
Tandır Köyü (Apsuwa)

Eskişehir il merkezine 17 km mesafede, kuzeydoğu yönündedir. Köyün tamamı Abazadır. Köyün biraz dışında Abaza olmayan 7-8 hane vardır. İlk kurulduğunda 25 hane civarında iken bugünlerde 15 haneye düşmüştür. Orman köyü olduğu için yaz aylarında daha fazla kalan olmaktadır.  

  

Dil ve kültür  

Köyde yaşayanlar dil bilirler. Genç nüfus yoktur. Düğünler geleneksel olarak yapılır.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Aşxarıwa, Jardanağ: Wardan, Aqaraç, Beyüdan, Açüıxisa, Gırcın. 


Tepebaşı ilçesi
Bektaşpınar Köyü (Apsuwa)

Eskişehir il merkezine 18 km mesafede, kuzey yönündedir. Köyün eski ismi Mesudiye’dir. Bektaşpınar ismi, köyde mevcut çeşmenin adından etkilenerek konmuştur.  

Köy, Abazalar tarafından kurulmuştur. Diğer köyler gibi kırdan kente göç sürecinden etkilenerek ciddi sayıda göç vermiştir. Bugünlerdeki nüfus 47’ye düşmüştür.  

  

Dil ve kültür  

Köyde genel olarak herkes Abazaca bilir. Düğünler Abazalara özgü olarak yapılır. 

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Xılpaxıçüa, Nartiya, Kuadzba, Çığu. 


Odunpazarı ilçesi
Ağapınar Köyü

Eskişehir il merkezine 32 km mesafede, kuzeydoğu yönündedir. Abaza (Apsuwa) ve Abzeh Çerkesleri tarafından kurulmuş bir köydür, 674 nüfusa sahiptir. Bu nüfusun 12-13 hanesi, 160 nüfusu Çerkeslerden oluşuyor. Köye 400 hane civarında da Kürt göç etmiştir.  

  

Dil ve kültür 

Düğünler Çerkes düğünü olarak yapılıyor. Dili, 60 yaş üstü Çerkesler konuşabiliyor.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Hırpsa, Koya, Yaşba, Agaa, Aqaraç, Bırza, Bıtüba, Çoça, Kurdğela, Kutara, Ağa, Papşu, Sıbzıko, Şıkağo, Tomay, Berağun, Hatko (Abzeh). 


Odunpazarı ilçesi
İmişehir Köyü

Eskişehir il merkezine 18 km mesafede, doğu yönündedir. Köyde Abaza ve Doğu Adige (Kabardey) Çerkesleri yaşamaktadır. Köy nüfusunun büyük bölümü yurtdışına gitmiş, geri dönenler de olmuştur. Yoğun asimilasyon nedeniyle genelde aile isimleri bilinmemektedir.  

  

Dil ve kültür  

Düğünler Çerkes geleneklerine göre yapılır. Dil bilen kalmamıştır. Sadece çok yaşlılar dil bilmektedir.  

  

Köyde bulunan sülaleler 

Lefij (Leçıj), Çapura, Capua. 


Odunpazarı ilçesi
Nemli Köyü

Güneybatı yönünde, Eskişehir il merkezine 30 km mesafededir. Eskişehir’in büyükşehir olmasından sonra mahalleye dönüşmüştür. Abazalar (Aşuwa) ve Kabardey Çerkesleri tarafından kurulmuştur, 70 hanedir.  

  

Dil ve kültür 

Dil, 60 yaş üstü bireyler tarafından konuşulabiliyor. Düğünler Çerkes gelenek ve göreneklerine uygun yapılıyor. Son yıllarda gençlerden dil öğrenme eğiliminde olanlar görülmektedir.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Doğu Adige: Nesren, Tobike, Elkaban. 

Abaza (Aşuwa): Agırba, Kuadzba, Ajiyba, Hısba, Baraqua, Blaşa, Tambiya. 


Odunpazarı ilçesi
Akpınar Köyü (Thastokey)

Eskişehir il merkezine 12 km mesafede, güney yönündedir. 70 hane Çerkes tarafından kurulan köyde, şimdi 15 hane Besleney Çerkesi yaşamaktadır. Hızlı bir şekilde göç vermiştir. Bugünlerde köyde hane sayısı 500’e ulaşmış, nüfus ise 2.000’i bulmuştur.  

  

Dil ve kültür 

Dil tamamen bitmiştir. Düğünler, Çerkes geleneklerine göre yapılmaktadır.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Thastokuay, Arzınba (Abaza), Ağırjanoko, Kander, Mıte, Mamşıy, Naib, Sımxe, Thastoku, Tugarış, Hababz, Habekir, Hacosman, Şawtıku. 


Odunpazarı ilçesi
Uluçayır Köyü

Köy, Eskişehir il merkezine 23 km mesafede, güneybatı yönündedir. Eskişehir’in büyükşehir olmasıyla Uluçayır Köyü de mahalleye dönüşmüştür. Köyün tamamı Çerkestir. 

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Boren, Brand, Blewku, Gucıpse, Ğunçeku, Yelbaş, Yexuĺ, Nexay, Pşıdateku, Saxu, Xuşteku, Xalaw, Tsey, Ceğotır, Çıkua, Huşt, Kanbek, Tanbiy. 


Odunpazarı ilçesi
Çavlum Köyü

Eskişehir’in büyükşehir olmasıyla mahalleye dönüşmüştür. 1860’lı yıllarda Kafkasya’dan gelen Çerkesler (Besleney) tarafından kurulmuştur. Eskişehir il merkezine kuzeydoğu yönünde 15 km uzaklıktadır. Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.  

Köy okulu kapalı olduğu için öğrenciler taşımalı eğitimden yararlanmaktadır. Ulaşım sorunu yoktur. %70 oranında göç alarak karma bir köy haline gelmiştir.  

Köyde sülale adı beyan eden kişi olmamıştır. 


Odunpazarı ilçesi
Karaalan Köyü

Eski adı Karacaalan olan köy, 1867 yılında Abhazya’dan gelen Apsuwalar tarafından kurulmuştur. 

Eskişehir ilinin güneyinde, il merkezine 15 km mesafededir. Köy muhtarının beyanına göre, köyü 5 sülale kurmuş, kendilerinden 5 ay sonra gelen 1 hane Tatar 3 hane Bulgaristan muhaciri köyün yakınında bir bölgeye yerleşmiştir. Ancak muhacirlerin bulundukları yerde su çıkmaması üzerine Abazaların çağrısı üzerine muhacirlerin de Karaalan’a yerleştikleri söylenmektedir. Köydeki Abaza hane sayısı bir ara 18 haneye, muhacir sayısı da 14 haneye çıkmış, Tatar aile ise başka bir yere gitmiştir. 

Şu anda köyde 10 hane Abaza, 7 hane de muhacir yaşamaktadır.  

  

Dil ve kültür 

Karaalan Köyü’nde yabancı evlilik oranı çok yüksek olmamış, %10 larda kalmış. Bazı sülalelerde hiç yabancı evlilik olmamış. Dil genel olarak konuşulmaz olmuş. Dil bilme yaşı alt sınırı 55-60’larda kalmış. Düğünler Abaza geleneklerine göre yapılıyor.  

  

Köyde yaşayan sülaleler  

Vanaca, Kuşba, Abuka, Cocua, Ağza. 


Odunpazarı İlçesi
Kireç Köyü

Kireç Köyü de mahalle olmuştur. Kent merkezine uzaklığı 28 km doğu yönündedir. Köyün adının, köyde beyaz toprağın bulunmasından kaynaklı olduğu düşünülmektedir.  

1860 yılında Kuzey Kafkasya’dan gelen Besleney boyundan Çerkesler tarafından kurulmuştur. Günümüzde ise çok az sayıda Çerkes kalmıştır. 1974’ten sonra Ağrı ilinden yoğun göç almıştır. Şu anda köyün ağırlıklı nüfusu Kürtlerdir.  

Köyde sülale adı beyan eden kişi bulunamamıştır. Kanbek adlı bir sülale tespit edilmiştir. 


Beylikova ilçesi
Akgüney – Rahmiye Köyü

Eskişehir il merkezine 60 km mesafede, doğu yönündedir. Doğu Adige Çerkesleri tarafından kurulmuştur. Köyün geneli Kabardey Çerkesi olmakla birlikte 2 hane Abaza aile de bulunmaktadır.  

  

Dil ve kültür 

Eskişehir bölgesinde dilin en iyi konuşulduğu köylerden biridir. Dil bilme, 30’lu yaşlardadır. Düğünler Çerkes geleneklerine göre yapılır.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Jilaw, Jurtyikua, Karaşey, Karma, Kaşe, Lıh, Lu, Mareymıkua, Martaza, Mırze, Nesrenıkua, Vako, Şora (Abaze), Şowgen, Hakare, Şowkara, Tsırukh, Tuğuan, Apşa, Balkız, Barağun, Batouka, Betuğuan, Buhune, Gauh, Ğog, Ğuruj, Nehuş, Haradura, Hatukşoka. 


İnönü ilçesi
Kümbet Yeniköy (Aşuwa)

Eskişehir il merkezine 40 km uzaklıkta, batı yönündedir. Kümbet Yeniköy de oldukça fazla göç veren köylerdendir. Bugünlerde köyde 12 hane civarında Abaza kalmıştır. Abazalar dışında iki grup daha etnik halk bulunmaktadır; Balkan göçlerinde gelen göçmenler ve köy arazilerini satın alan Kürtler.  

  

Dil ve kültür  

Dil, 50 yaş üstü Abazalar tarafından konuşulur. Düğünler başka köylerden gelen Abaza ve Adigelerle ortak, geleneksel yapılır.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Wazba, Baraqua, Agırba, Abega. 


İnönü ilçesi
Kümbet Akpınar Köyü (Şapsığ)

Eskişehir il merkezine 36 km mesafede, güney yönündedir. Şapsığ Çerkeslerinin kurduğu bir köydür.  

  

Dil ve kültür 

Düğünler, Çerkes geleneklerine göre yapılır. Dil bilenler 60 yaşın üzerindeki kişilerdir.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Bace, Batkeriy, Mamğeteku, Xuşukobğojıkar, Hağur, Hatxı.


İnönü ilçesi
Oklubalı Köyü

Eskişehir il merkezinin 34 km batısında, İnönü ilçesinin 8 km doğusunda, 1.047 nüfusa sahip bir köydür. Eskişehir’in büyükşehir olmasıyla köy hukuken mahalleye dönüşmüştür. 

  

Dil ve kültür  

Dil, Türkiye genelinde olduğu gibi bu köyde de asimilasyona uğramıştır. 40-50 yaş altında dil bilen kalmamıştır. Son zamanlarda gençlerde dil öğrenmeye talep vardır. Abazaca konuşanlar ise 70’li yaşların üzerindedir. Düğünler Çerkes geleneklerine göre yapılır. Çerkes enstrümanları kullanılır. 

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Batı Adige: Awılh, Baćeko, Batçeriy, Bidenıko, Brand, Ceguako, Bırsır, Guçe, Ǵış, Deçen, Cambeç, Kır, Kuaş, Meretıko, Nexuşe, Saxu, Siyux, Txuğe, Ferhatıko, Xot, Xut, Haćemıko, Haćešiqu, Çüeku, Çetaw, Apiş, Eşın, Thaçöko. 

Doğu Adige: Aĺıxberdı, Bağ, Bale, Debağo, Dışek, Karme, Thaşekue, Tewbıçe, Xuxığa, Çımpe, Şumaxo, Şamako, Balkar, Mamış, Pşımaxo, Karden. 

Abaza (Aşuwa): Abrakua, A-Ğıra, Ajiyba, Peçılya, Tsımba, Tıgwa, Tobika. 


Çifteler ilçesi

Eskişehir ili Çifeteler ilçesine bağlı içinde sadece birer hane Çerkesin kaldığı (Yaşadığı) üç köy bulunmaktadır. Bu köyler Sadıroğlu, Belpınar ve Dabanta köyleridir.  


Mahmudiye ilçesi

Küçük bir ilçedir. Eskişehir il merkezine güneydoğu yönünde 51 km mesafededir. Bugünkü ilçe toprakları, Osmanlı döneminde Kumarcı Mustafa adlı bir eşkıyaya ait çiftlik iken Osmanlı tarafından kamulaştırılmıştır. Kamulaştırılan alanın bir bölümüne, Ruslar iç göçe zorladığı için Osmanlı’ya gelen Çerkeslerden 40 hane yerleştirilmiş, yerleşkenin adına Atik Çerkez Köyü adı verilmiştir. Daha sonra Balkanlar’dan göç eden diğer göçmenlerle birlikte nüfusu çoğalan köy, mahallelerin birleştirilmesiyle Mahmudiye Köyü adını almıştır. 1915’te nahiye, 26.06.1954 tarihinde ise ilçe olmuştur.  

Köyün ilçeye dönüşmesinden sonra nüfus hızla büyümüş, 8.000’i bulmuştur. Böylelikle Çerkesler ilçe merkezinde %5 nüfusa düşmüşlerdir.  

İlçede sülale adı beyan eden kişi bulunamamıştır. 


Seyitgazi ilçesi
Beykışla Köyü
Çeçengiş – Darıkokıt (Aşuwa)

Eskişehir il merkezine 57 km mesafede, doğu yönündedir. Seyitgazi ilçesine ise 17 km mesafededir.  

Köyde 26 hane Çerkes yaşamaktadır. Bu hanelerin 16’sı sabit, 10 hanesi yazlık kışlık olarak köye gelip gitmektedirler. Köye 6-7 hane, yerelde Manav olarak zikredilen halktan yerleşenler olmuş, bu şekilde karma köy halini almıştır. 

  

Dil ve kültür  

Köyde 40-50 yaşından büyük olanlar Aşuwa Abhazcasını konuşabilmektedir. Düğünler genel olarak Çerkes düğünü olmakla birlikte, evlenecek kişilerden iki tarafın da Çerkes olup olmama durumuna göre karma düğünler de yapılmaktadır.  

  

Köyde yaşayan sülaleler 

Caka, Cgotan, Dal, Dagul, Darıko, Keza, Kot, Kwıç, Murxan, Rısta, Şarmat, Watnax.


CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz