‘Derin gönül bağı ile dayanışarak ürettik’

0
751

Depremde hayatta kalanlardan birçok kez duyduk “bir tas sıcak çorba”nın önemini. İstanbul Galatasaray’daki, Leyla ve Süheyla Kılıç kardeşlerin işlettiği, okurlarımızın daha çok Çerkes mutfağı yönüyle bildiği Fıccın da böyle bir gereksinim konusunda dayanışmak için, mutfak kurmak üzere bölgedeydi. Konuya ilişkin sorularımızı Leyla Kılıç’a yönelttik.


-Sevgili Leyla, çok yaşamsal bir dayanışma örneğiyle bölgedeydiniz. Nasıl karar aldınız, hangi kentte kuruldu mutfak, organizasyon nasıl gelişti, anlatır mısın…

-Tanık olduğumuz bu büyük deprem felaketi, herkes gibi bizi de çok etkiledi. Ülkenin büyük bir bölümü çöktü resmen. “Bölgedeki insanlarımıza en ivedi şekilde nasıl ulaşırız”ı düşündük. Sektörel platformlarda bir fikir oluşturmaya çalıştık. Öncelikle oraya ulaşmamız gerekiyordu, trafiği engellememek için uçakla gitmek istedik, ancak hiç yer yoktu. İnsanlar yakınlarına ulaşmak için havalimanına doluşmuştu. Onların önüne de geçemezdik.

Bu arada hemen Kızılay’dan görev talebinde bulunduk. Gerek yemek yapıp dağıtım alanlarında, gerekse arama kurtarmada çalışabilecek, belgeli teknik elemanlarımızın sahada görev alabilmeleri için… Kızılay’dan herhangi bir cevap gelmedi maalesef. Oysa teknik arkadaşlarımız ilk gün Osmaniye’ye ulaşmıştı bile. Orada iki gün çalıştıktan sonra Hatay’a geçip günlerce uyku, açlık-tokluk düşünmeden canlı beden çıkarmaya çalıştılar. Onların müjdeli haberleri bize umut oldu, enerji verdi.

Yemek yapımı için Kızılay’dan yanıt alamayınca acil ihtiyaç alanlarını tespit etmeye çalışırken, en kritik noktanın Hatay Eğitim Araştırma Hastanesi olduğu bilgisi geldi ve bölgede bulunan Tuna Catering firmasının kuracağı mutfakta yemek yapım ve dağıtım işini üstlenip, hareket ettik.

Hastane büyük oranda yıkılmış ve kullanılamaz olmasına rağmen, enkazdan çıkarılan hastalar hastanenin açık alanına getiriliyor ve ilk müdahale orada yapılıyordu. Dolayısıyla o çok soğuk havada bekleyen, gelen-giden hastalar ve yakınlarına sunabileceğimiz sıcak bir tas yemek iyi gelecek düşüncesiyle hızla bölgeye doğru yola koyulmuştuk. Ancak, uzun izin bekleyişlerinden sonuç alamayınca, türlü tali yollardan alana ulaşabildik.

Çok zor koşullarda üretmeye çalışan gönüllü emektar arkadaşlarımıza, her geçen gün yeni gönüllü arkadaşlar eklendi”

Orada ilkin yıkıntı hastaneden çıkarılan mutfak ekipmanı ve erzak ile çadır-mutfak oluşturuldu ve bölgedeki ilk sıcak yemeği sunabildik. Canla başla, çok zor koşullarda üretmeye çalışan gönüllü emektar arkadaşlarımıza, her geçen gün yeni gönüllü arkadaşlar eklendi. 5 kişi olarak, günde 4-5 bin kişilik yemek çıkarırken 10-12 kişi ile 15 gün boyunca, 8 bin kişilik yemek üretilip dağıtıldı.

En büyük sorunumuz su, tuvalet ve dinlenme alanlarının yetersizliği oldu. Bir kişinin bir haftadan fazla alanda kalması ciddi sağlık sorunlarına yol açabilirdi. Dolayısıyla sektörel platformlardan destek alarak yeni ekipler oluşturduk. Ülkenin farklı yerlerinden, çok isteyerek gelen gönüllülerle ekipler oluşturup, derin gönül bağı ile dayanışarak ürettik.

Tüm emek verenlere müteşekkiriz.

-Bölgede yerli şeflerin, yeme-içme sektörü çalışanlarının gönüllü olarak destek verdiği mutfaklar kuruldu. Malzemeler için belediyelerle, işgücü için özellikle kadın kooperatifleriyle işbirliği yaptılar, sizin de bu tür işbirlikleriniz oldu mu, nasıl çözdünüz?

-Bizim alanımızda potansiyel arttıkça desteğe elbette ihtiyacımız arttı. Ancak Hatay’dan ya da çevre illerden destek almak mümkün değildi. Herkes enkazın altındaki yakınlarının derdindeydi. Dahası çok ciddi ulaşım sorunu vardı. En büyük destek kaynağını bölgedeki film çekimlerinde catering hizmeti veren Tuna Mutfak sağladı. Sanat çevrelerinden gelen maddi desteklerle mutfağı büyütüp erzak sorunumuzu çözdük.

Son 6.4’lük depremde mutfak alanımızın zemini çatlayıp, gaz kaçağı riski oluştuğundan mutfak konteynerlere yüklenip yeni kurulan sahra hastanesi bahçesine taşındı. Nihai amacımız bölge insanını mutfakta istihdam etmekti. Nitekim, bölgeden bir aile yemek yapım işini üstlendi. Bundan sonrasında gelen yardımlarla erzak ihtiyaçları ve maddi olarak da istihdamları sağlanacaktır.

-Pek çok endemik bitki türünün, hayvancılığın da ev sahipliği yaptığı çok geniş bir alanı etkiledi deprem. Yıkım, insanlarla birlikte hayvanlar, doğal çevre için de söz konusu. Sizin alanınız açısından baktığımızda neleri kaybettik?

-Çok şey kaybettik ve şimdi bunları düşünmeye bile korkuyorum. En çok bildiğim; bölgedeki tedarikçilerimiz üretemez oldular. Ne zaman, nasıl olur, kendileri de kestiremiyor. Ama bir yandan, kendilerini daha iyi hissetmeleri adına, üretime zorluyor ve destek olmaya çalışıyoruz. Diliyorum en yakın zamanda hayata tutunacaklar.

Bire bir tanıdığımız ve bu süreçte tanıştığımız arkadaşlarımız, yakınlarımız ve tüm mağdurlarımız başta olmak üzere, o coğrafyanın, tüm kültürel değerleriyle korunarak yeniden hayat bulması için desteklerimize devam edeceğiz.

Bölgedeki insanların acil ihtiyaçlarını bildiğimiz için buradan direkt ihtiyaca yönelik gönderimler yapıyoruz. En işlevli şekli de, dayanışmak için bize başvuranları, bölgedeki ihtiyaç sahibi aileler ile buluşturuyoruz. Bu şekilde zincir bağlar kurulmuş oluyor.

Buradan, sürdürülebilir başka desteklerimizin olabilmesi için, üniversitelerin gastronomi bölümlerine başvurduk. Böylece geliştirilecek sağlıklı ve dayanıklı yemek reçetelerine fiziki destekte bulunabileceğiz.

-Söyleşiye vakit ayırdığın için teşekkürler…

Önceki İçerik‘Üniversitelerde uzaktan eğitime geçilmesi kabul edilemez!’
Sonraki İçerikNe olacak bu işler böyle?
Gül Yılmaz
1965 yılında İstanbul’da doğdu. İstanbul Üniversitesi Sosyal Antropoloji Bölümü’ndeki lisans eğitimini 1986’da tamamladı. İÜ Çocuk Sağlığı Enstitüsü Oksoloji Bölümü’nde yüksek lisansını yaparken Milliyet gazetesinde düzeltmenliğe başladı. İÜ Sosyal Antropoloji Bölümü’nde 1990 – 1992 yıllarında üstlendiği okutmanlık görevinden sonra iki yıl Cemal Reşit Rey Konser Salonu’nda çalıştı. Cumhuriyet gazetesiyle döndüğü düzeltmenliği, emekliliğinin ardından Radikal, Karşı Gazete’de ve serbest düzeltmen olarak çeşitli yayınevlerinde sürdürdü. “Çocuk İsimleri Sözlüğü” adlı kitabı yayına hazırladı (Epsilon Yayınevi). Bazı yurtdışı gezilerine ilişkin izlenimlerini yazdı (Cumhuriyet, Jıneps, Hürriyet Seyahat). Dönem dönem Ruhi Su Dostlar Korosu koristi ve Kafkas halk dansları oyuncusu oldu. 2018-2019’da İstanbul Bilgi Üniversitesi’nin “Türkiye’de Kültürel Çoğulluğun Bağımsız Araştırmacıları ve Sivil Toplum Kuruluşları İçin Ağ Oluşturma ve Eğitimi”ne katıldı. Halen Hürriyet Gazetesi/Ekler’de yarı zamanlı düzeltmenlik yapıyor ve Aralık 2018’den bu yana Jıneps gazetesi yayın kurulu üyesidir.

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz