Дæ уарзт – æвдадз, дæ рæсугъддзинад – цин,
Цы скодта Æрдз, ды уыдонæн – сæ уаздæр!..
Дæуæн куывтой уæларвон зæдтæй раздæр,
Дæуæн нымдæй табу кæнын – мæ дин.
Ды хъуамæ уай нæртон лæгæй æхсин.
Уæддæр зын у дæ бæрзонд хъысмæт цасдæр:
Кæндзæн дыл дау æдзæллагæй сылваз дæр,
Ысхондзæн дæу хуызыцæуæг дæр хин.
Ды та нæ цард, нæ амондæн æгæр дæ,
Дæ сурæт – хур – рæдау æмæ сыгъдæг,
Гуырысхотæй сæхи фауынц сæлхæртæ.
Дæ уарзты стъалы чи ссары æцæг,
Фæкалы уымæн мигътæй дæр цæхæртæ,
Ды скæныс уый хъайтар æмæ цæрæг.
Джыккайты Шамил
