Beynamaz Abaza ölüm döşeğindeymiş.
Yanındakilerden bir bardak zemzem suyu istemiş. Şaşırmışlar.
– Sana ne oldu böyle, rakı istesen şaşırmazdık. Zemzem nereden geldi aklına?
– Tanrı, “İnsan ölürken düşmanlarıyla bile barışmalı” demiş. Birden bu sözü hatırladım.
