ДОХК
Чечана хьошалгIа а веана, цIа ваха ваьлла цхьа гIойтIархо. Дохк деана Iуьйре хилла, цундела иза некъах тилла.
ДIаоьхуш, керт еш воллучу цхьана чечанхочунна тIекхаьчна иза.
Маршала а делла, гIойтIархочо шена ГIойтIа боьду некъ гайтахьара аьлла.
Жимма дIавахча, юха а вирзина, чечанхочо хаьттина, вайшиъ мичахь ву аьлла. ГIойтIархочунна хууш ца хилла. ДIаоьху-уш, пхьоьхана тIе кхаьчна xlapa шиъ. Маршала а делла, чечанхо тIевеъча, царна юккъера цхьаммо аьлла: «Ва дада, ахь хIун леладо?» (Иза цуьнан вешин кIант хилла).
Шен куьг кIентан кара а делла чечанхочо, шен зудчунан цIе а яьккхина, и шен куьг кхин дIа ца хоьцуш, шен зудчунга дIалохьа со аьлла. КIанта хаьттина: «Ткъа хьешана хIун до вайша?».
Юха а хьаьжна, чечанхочо аьлла: «Варийлахь, хьо волчуьра меттах ма валалахь, дуьненчуьра тIап-аьлла вовр ву хьо».
(Нохчалла)