Kazım Taymaz’ı yitirdik

Değerli büyüğümüz, köy çocuklarının babası, eğitim neferi, Düzce doğumlu Kazım Taymaz beyin kanaması sonucu yaşamını yitirdi. Doğduğu köy Tseykohable’de (Kirazlı) toprağa verilen Taymaz’ın vasiyeti üzerine, Çerkesce dua okundu ve tabutuna Adigey Cumhuriyeti bayrağı örtüldü.

Geçen ay yaşamını yitiren Kazım Taymaz, öğretmenlik yaptığı uzun yıllar boyunca köy köy dolaştı ve tüm olanaklarını yoksul çocukların eğitimi için kullandı. Üç bine yakın çocuğu meslek sahibi yapan, Köy Çocukları Eğitim Derneği’ni kuran Taymaz’a vefatından bir süre önce, TBMM Üstün Hizmet Ödülü verilmişti.

Kazım Taymaz, 1950’lerde otomobilin gidemediği köylere kah at üstünde kah yürüyerek ulaştı…

“Ben de köy çocuğuyum. Çocuklar fakir diye eğitimsiz kalmalarına gönlüm razı olmazdı” diyen Taymaz, ‘Tüm Anadolu köyümdür’ sözünü rehber edindi. 1950’lerde otomobilin bile gitmediği köylere kah at üstünde kah yürüyerek ulaştı. Düzce’nin Kirazlı köyünde dünyaya gelen Taymaz, Teknik Yüksek Öğretmen Okulu’ndan mezun olduktan sonra Levent’teki Yapı Sanat Enstitüsü’nde öğretmen olarak göreve başladı. Aynı yıl Erzurum’a tayin oldu.

Bir gün öyle bir olay yaşadı ki, artık kararını vermişti:

‘Akşam atölyelerin kapılarının kilitli olup olmadığını kontrol ediyordum. Bir baktım öğrenci marangozhanede talaşı eliyle topluyor. Ertesi gün öğlen yanıma gelmesini istedim. Birlikte kaldığı yere gittik. Bir hana götürdü beni. Gördüğüm manzara beni çok üzdü. Köşede bir sandık üzerinde uyduruk bir yatak vardı. Ama orada dört kişi kalıyordu. Yerde döşeme yok, zemin topraktı. İçerisi inanılmaz kokuyordu. Çünkü ne cam var, ne de kapı. Çocuklar tahta bavulun üzerinde mum yakarak ders çalışıyordu. Bu gördüklerim beni harekete geçirdi.’

Taymaz, 1954 yılında askere gitmek için Erzurum’dan ayrıldığında ardında bıraktığı yurtta kalan çocuk sayısı 14’tü. Taymaz, askerliğini bitirdikten sonra ise İstanbul’da Zincirlikuyu Yapı Meslek Lisesi ve Tekniker Okulu’nda çalışmaya başladı. Ama aklı Anadolu’da maddi imkansızlıklar nedeniyle okuyamayan çocuklarda kalmıştı.

Yaz tatillerinde Anadolu’yu gezecek, yetenekli çocukları bulup onları İstanbul’a getirecek ve evinde barındıracaktı.

Kazım Taymaz, onca çocuğa nasıl barınma imkanı sağladığı sorusuna şu yanıtı vermişti: ‘Levent’te dubleks bir evimiz vardı. Kız çocuklarını çatı katına yerleştirdik. Sonra kızların sayısı 20’ye ulaşınca yine Levent’te bir yer kiraladık ve kızlar orada kalmaya başladı. Başlarında kızım Zuhal ve eşim Emine Taymaz vardı. Balmumcu Kışlası’nın orada bir yer kiraladık ve oraya erkek çocukları yerleştirdik. Aşçı tutacak maddi durumumuz olmadığı için eşim çocuklara yemek yapıyordu, askeriye bize yemek veriyordu.’

Taymaz’ın bu çabasını gören çevresi, onun bu yaptıklarına para bağışıyla katkıda bulunmaya başladı. Taymaz, 1966 yılında Köy Çocukları Eğitim Derneği’ni kurdu. Şimdiye kadar yaklaşık 2 bin 500 çocuk okuttu, bunların bin 600’ü üniversiteyi bitirdi, diğerleri ise liseden mezun oldu.