АДЫГЭХЭР
Щэпсэух дунаим Адыгэ лъэпкъхэр,
Дахэшъы дахэ ягугъэ нэпкъхэр.
Тыгъэм к1эгуш1ух, ощхы дахи паплъэх,
Яхьасэ ш1агъи ч1ылъэм щэшъхьалъэ.
Ц1ыфыр къафэхъумэ, гуш1уагъом пае
Шхончк1э ошъогум огум дэуаех.
Насып къежьап1эр чъыгык1э фаублэ,
Къыфэк1ымэ, блэк1ырэм фэхъун жьауп1э,
Щэпсэух дунаим Адыгэ лъэпкъхэр.
Насыпым фак1ох, ер 1уагъэк1ы,
Щынапхэм ыпсэ л1ыгъэм 1уестык1ы.
Тыжьын бгырыпххэр тыгъэпсы блэрых,
Къамэу аголъхэр пыик1э хьазырых.
Джы къызнэсыгъэм зэман блэк1ыгъэм,
Игын гъозымэу тэ тызхэтыгъэм
Ибэлахь гу1и тынэгу к1эк1рэп,
Игугъи тэш1ы, тымыш1ыни тлъэк1ырэп.
Щэпсэух дунаим Адыгэ лъэпкъхэр,
Дахэшъы дахэ ягугъэ нэпкъхэр.
Тыгъэм к1эгуш1ух, ощхбыби паплъэх.
Яхьэсэ ш1агъи к1ырэу мэшъхьалъэ,
“Л1ы хъущт!” а1оу сабийхэр ап1ух,
Яч1ылъэ гъогуи хьалэлэу ак1у.
Мэщбэш1э Исхьакъ
ADIGELER
Yaşıyor dünyada Adıgeler,
Güzel umutlar besleyerek,
Güneşe hayran, yağmuru bekleyerek,
Tarlada ekinleri boy atarak,
Çocuk doğduğunda, mutluluktan
Gökyüzüne – göğe ateş ederek,
Şans getirsin diye ağaç dikerek,
Yetiştiğinde, geçenlere gölge olsun diye,
Yaşıyor dünyada Adıgeler,
Güzel umutlar besleyerek.
İyiliğe gidip, kötülüğü uzaklaştırarak,
Korkuyu yenip, kahramanca yaşayarak,
Gümüş kemerleri güneşte parlar,
Kamaları düşman için hazır.
Bugüne kadar geçen zamanda,
Yaşadığımız zorlu günler,
Hiç gözümüzün önünden gitmiyor.
Onları konuşuyoruz, konuşmadan olmuyor.
Yaşıyor dünyada Adıgeler,
Güzel umutlar besleyerek.
Güneşe hayran, yağmur bekleyerek,
Tarlada ekinleri boy atarak,
“Adam olacak” diyerek çocukları büyütüp,
Hayat yolunda doğrulukla yürüyorlar.
Meşbeş’e Yishak
