Fotoğrafları öyküleriyle birlikte Jıneps’te paylaşarak ortak toplumsal hafızamıza kaydetmeye ne dersiniz? Gönderin, paylaşalım…
jinepsgazetesi@gmail.com
***
Hasan adıyla anıldığım ilk yerdi… Yolda giderken ekmek alalım dedi babam, ama neden ekmek aldınız, mısır pastası yapardık dediler…
Dedemin annesinin köyüydü, dedeme benzeyenlerle doluydu köy evi…
Köy evi denmezdi, koca bir konak belki. Aynalı odası var, misafir odası var, var da var…
Sinop mutasarrıfı göndermiş Tercüman olan aileye, hediye olarak…
Nerden buldum bilmiyorum, yamçı buldum ve bir tüfek…
Yamçının üstünde kelebekler uçuşuyordu, muhtemel Kafkasya’dan gelmişti…
Üzerime naylon poşet geçirdim, üstüme aldım yamçıyı, elimde tüfek ve poz verdim…
Otuz senesi vardır fotoğrafın, dayanmış mıdır yamçı ve tüfek bir otuz sene daha?
H. Okan İşcan
***
Sıhhiye, kömür sobalı, iki oda artı salonlu Ankara Kuzey Kafkasya Kültür Derneği dans topluluğunun 1992 yılında Abhazya’ya yolu tamamen tesadüflerle düştü demek isterdim lakin büyük haksızlık olurdu bu. Tamam ekip harika değildi, özgün bir iş çıkaramadık ama çok inançlı, çalışkan, disiplinli ve güzeldik. Sohum Botanik Parkı’nda maymun gibi bambulara sarılacak kadar serseri ve özgür ruhluyduk.
Savaşın hemen öncesinde oradaydık. Hepimiz aşık olduk Apsnı’ ya. Canlar Ülkesi ne demek anladık.
Keyfimizi kaçıran bir tane uçan adam vardı. Bizlerin Ankara hantallığını yüzümüze vuran bir Bağlarbaşılı delikanlı. Adı Janberd. Geldi solo yaparken bizi fon eyledi kendine zalım! Atlıyordu, zıplıyordu ama biraz şımarık mıydı ne, elinde Canon objektifiyle falan.
Sevdik tabii sonra kendisini zamanla. Hepimizi kandırdı Bağlarbaşı’na topladı. Uçan Başkan oldu.
Hâlâ seviyoruz kendisini 🙂
Ergün Synduk
