Bir Rus Gardiyanın Yolladığı Mektup

0
476

Yer: Chernokozovo 

Bu mektubu kimin okuyacağını bilmiyorum ama umarım o ya da bu şekilde bu yazdığım mektubun burada Çeçen savaşçı oldukları iddiasıyla tutulan çocuklara, gençlere, kadınlara ve yaşlılara bir yardımı dokunur. 

Burada olmamın amacı günlük harçlığımı kazanmak. Bu bilgileri size ulaştırmaya karar verdim çünkü ben burada olup bitenleri bilip de bu konu hakkında konuşmamanın bir suç olduğunu düşünüyorum. 

Biz burada insanlara ne yapıyoruz? Biz dedim, çünkü ben de bu işkencecilerden biriyim, her ne kadar rütbesiz bir asker olsam bile. Onlara yardım edebilmemin tek yolu bu mektubu yazmak. Buraya gelmeden önce, bana her zaman onların düşman ve suçlu oldukları söylendi. 

Ama aslında onlar aşağıda sayacağım şeylerden ötürü buradalar: 

  1. Kayıtlı olmayan pasaport sahibi oldukları için,
  2. Pasaportları olmadığı için. Burada 1996 yılından beri hiç pasaport verilmedi, dolayısı ile şimdi 16, 17 ya da 18 yaşında olan gençlerin pasaportu yok,
  3. Pasaportlarının başka bir köy adına kayıtlı olması. Burada bir genç komşu köyü ziyaret ettiği için tutuklanabilir.
  4. Sokağa çıkma yasağına uymadıkları için. Mesela burada bir gencin tutuklanması için sigara içmek için evden dışarı adam atması yeterlidir.
  5. Evde askeri bir çadırın, kemerin ya da başka bir malzemenin bulunması. O zaman o evdekiler tutuklanıp işkence kampına getirilecekler ve o malzemelerin ne olduğu ve nereden geldiği kendilerine sorulacaktır.

Burada insanlar kelimenin tam anlamıyla bir soykırıma tabi tutuluyorlar. Onların çığlıklarını duymalısınız, güçlü erkekler vücutlarındaki kırılabilecek olan her şey kırılırken adeta uluyorlar. Bazılarına tecavüz ediliyor, diğerleri ise birbirine tecavüz etmeye zorlanıyor. 

Cehennem diye bir yer varsa, o da burasıdır. 

Bana kalırsa, onların hatası evlerinden dışarı çıkıp bize karşı savaşmamaları. Ve evet, o Babitski denen gazeteciyi birkaç günlüğüne burada misafir ettik. Ona tecavüz edecek kadar ileri gitmedik ama onu vahşi bir şekilde dövdük ve aşağıladık. Zavallı çocuğun gözlüğü havada uçuyordu. 

Her gün buraya çok sayıda insan getiriyorlar. Burada neredeyse 700 tutuklu var ama onlardan sadece 7’sinin gerçek savaşçı olduğu düşünülüyor. Onlar da halihazırda yarı ölüler. Onlar bunu hak ediyor, ben onlara acımıyorum. İkisini şimdiden öldürdük. 

İnsanlara burada nasıl insanlıktan çıkarılıncaya kadar işkence yapıldığını, sakat bırakıldıklarını, akıllarını kaçırıncaya kadar dövüldüklerini ve sonunda da öldürüldüklerini anlatmak için kelimeler bulamıyorum. 

Bu mektubu bitireceğim ama bu dünya üzerinde kendini bu insanlara yardım edebilecek kadar yeterli gören bir güç varsa, umarım buradaki insanlar için bir şey yapılabilir. 

Hükümetim beni hayal kırıklığına uğrattı. 

Rus hükümetinin söylediği her şey yalan dolan, yaptıkları da tam bir ikiyüzlülüktür. 

Burada mektubumu bitiriyorum, zaten pek iyi de yazamadım. 

Sizin de takdir edeceğiniz sebeplerden dolayı mektubu adımla imzalamıyorum. 

 

Sayı : 2007 03