Sevgili Işık, Yamçı ve Bağlarbaşı Ruhu’nun sessiz haykırışlarından biri idi bence. Tablolarında renk renk, danslarında adım adım seslenirdi etrafına. Bakışlarıyla kucaklar, fedakârca dostluk sunardı. Böyle kayıplar dünyada büyük gedikler açıyor. Görüşmek üzere sevgili Işık.
Mine Bağ
Hayata bambaşka bir pencereden bakmaya başladım sanki 50’lerin başında. Mevsimlere inat, bir bir döküyor ağaçlar yapraklarını. Her şeye rağmen hayat devam ediyor olsa da, zamansız sürprizler onulmaz yaralar açıyor gönüllerde.
Her düşen yaprakta sızlıyor içimiz.
Sadece “Tha onu çok sevdi ve yanına aldı” gibi bir avuntu belki çare olur yaralarımıza.
IŞIK ÖZDEMİR, Bizlere veda edişinin ardından, yazılanlar ve söylenenler seni o kadar güzel ifade etti ki… Güzellik, zarafet, zekâ gibi tanımlamaların dışında, düzgün kişiliğin ile etrafına ve ailene ışık olmuşsun belli ki.
“İKKD Kadınları” olarak, oluşumun ilk günlerinde hazırladığımız listede yer almasını istediğimiz nadide insanlardandın. Ama olmadı, olamadı…
Ailen, dostların ve biz yakınların, seni hep o güzel yüzünle ve zarafetinle hatırlayacağız.
IŞIKLAR içinde uyu…
Şeyma Kanbek
“Kendi planlarımızı yapıyorduk ama; kaderin de planları olduğunu unutmuştuk.” Dostoyevski
Can arkadaşım Işık 19 Aralık 2019’da vefat etti. Çok üzgünüm…
Işık… Seni nasıl anlatsam…
Kalbimdeki yerin çok özel. İnsan duygularını ifade etmekte zorlanıyor. Seninle ilk tanıştığım o gün ‘Ne kadar sakin, sevgi dolu, zarif, şık, sesi su gibi, zeki ve kendine son derece güvenli bir Çerkes kadın, işte bu’ dedim. Aradan geçen uzun yıllarda insanı rahatlatan sohbetlerimizle favori dostlar listemde başköşeye yerleştirdim seni.
Boğazımdaki bu düğüm geçmiyor bir türlü. Seni çok özleyeceğim Işık’çığım.
Nilüfer Karadaş
Işık kanatsız bir melekti. Mütevazı, insan sevgisiyle dolu, kendiyle barışık, iyi bir eş, iyi bir anne, iyi bir dosttu. Aramızdan erken ayrıldı. Her zaman gönlümüzde yaşayacaktır. Işık kardeşim, ışıklar içinde uyu…
Coşkun Yılmaz
1991 yılının ağustos ayında tanıdım Işık’ı. Evliliğimizin ilk günlerinde İzmir’deki evlerinde misafir etmişlerdi bizi. Sonra yine İzmir’de, Urla’da hep güzel günlerde görüştük.
Tıpkı yaşadığı coğrafya gibi sımsıcaktı her karşılayışı. Tam bir kaosun içinde debelendiğimiz İstanbul’a taşındıklarında da hep bir şekilde bir araya geldik; dertleştik, eğlendik, resim çalışmalarını izledik, hatta Yamçı’da aynı müzikle dans ettik. Zorlukların ağırlığını paylaştığımız günler de oldu.
Duyduğumda bir türlü inanmak istemediğim hastalık haberini aldığımda yeneceğine o kadar inanmıştım ki… Ama sevdiklerinin elinden kayıp gitti. Lafta değil en içten duygularla sevgisini, samimiyetini, güzel anıları ardında bırakarak… Bir de o güzel gülümseyişini…
Her buluşmamızda “Gidenlere!” dediğimiz kadehimizi artık Işık için de kaldıracağız, tıpkı Faruk için, Ferdane ve Nartan için, Mansur için, Meltem için olduğu gibi. Gidenlere…
Gül Yılmaz
Adı Işık’tı… Aydınlıktı, parlaktı… Hele benim için göz kamaştırıcıydı…
Çocukluğumun rol modeli, idolüydü; içten içe taklit ettiğim…
Her bayram sabahı tatlı merakımdı; kapı arasından bugün ne giymiş diye gözlediğim…
Tatlı, sakin ve yumuşaktı mizacı; hayranlıkla bakıp imrendiğim…
Nezaketli, kibardı her daim tavrı; hep olmak istediğim…
Hastalığının en sancılı zamanında bile asildi; canım yanarak takdir ettiğim…
İyi bir evlat, bir eş, bir anne, bir ablaydı; her zaman örnek alacak olduğum…
Ve çok özeldi, çok güzeldi; yokluğuna alışamayacak olduğum…
Canset Tütüncüoğlu
Seni zaten unutmak mümkün mü? Kibarlığın, saygın, güler yüzün, dostluğun, arkadaşlığın ve insanlığın hepimizin müşterek algılarıdır. Günümüzde bu kadar çok ve güzel özelliği taşıyan bir kişiyi hiçbir zaman unutamayız. O çok iyi bir eş, iyi bir anne ve çok çok iyi bir evlattı, aynı zamanda mükemmel bir arkadaş.
Babasının hastalığı sırasında gösterdiği özveri hepimizin belleğinde duruyor.
Biz seni unutmayacağız, unutmak ne mümkün, güler yüzünle her zaman kalbimizde yaşayacaksın.
Ama şimdi beni kim gıdıklayacak?!! Çok üzgünüm çok.
Atölye grubundan Sadzer Coşkun
Canım Işığım, bu yazıyı yazmam gerekeceğini hiç düşünemezdim. Dönüp baktığımda görüyorum ki çocukluğumuzdan beri seninle ne güzel anılar biriktirmişiz: Elif’in taklitlerine gülüşümüz, Urla ve Bodrum’da yazları buluşmamız, birlikte yaptığımız seyahatler, çay sohbetlerimiz, Düzce’de bir araya gelişimiz, mamursa yiyişlerimiz o an günlük hayatımızın basit bir parçası gibi gelse de şimdi bakınca ne kadar da değerliymiş. Bu birlikte geçen yıllarımız içinde bir kez bile olumsuz bir günümüz olmadı.
Seni şimdiden çok özledim. Bu vedaya alışmamız benim ve sevdiklerin için zor olacak fakat senin gibi bir insanla bu anıları paylaşmış olmaktan dolayı kendimi çok şanslı hissediyorum ve hayatıma kattığın incelik, olgunluk ve zarafet için sana çok teşekkür ediyorum.
Kevses’lerden Rana Yaşar
Usul usul, sessizce aramızdan ayrılan Işık Batur Özdemir, tıpkı gidişi gibi sakin, sessiz, sevecen bir kişiliğe sahiptir.
İnsan ne tuhaf ki bu acının altından kalkamayacağını, bu acıya dayanamayacağını düşünse de dayanabiliyor. Nasıl başardığını sorsalar anlatamaz.
Allah’ın takdirini asla sorgulayacak değiliz. Zamanı gelince herkes gidecek, bunun da bilincindeyiz. Hayatta önemli olan insanın arkasında bıraktığı izlerdir.
Işık kimdir sorusuna gelirsek, onu en iyi anlatan insani değer merhametli oluşudur. İnsanların sıkıntılı zamanlarında nazikçe elinden gelenin en iyisini yapmaya gayret ederdi. İnsanın iyi gününde, mutlu halinde yanında olan çok kişi olur. Önemli olan ise zor zamanında, sıkıntılı halinde yanında dost bulunmasıdır. İşte Işık, insanların böyle anlarında merhameti ile en iyi yol arkadaşı olurdu. İyi bir eş, mükemmel bir anne, iyi bir dost, iyi bir arkadaş, iyi bir akraba… Ama her şeyden önemlisi, muhteşem bir evlat olduğuna şahitlik yapabiliriz.
Ayrıca kendi adıma yazacak olursam, bir ömrü burada iki satıra sığdırmak çok zor. Üniversite tahsilinde kızım gibi yanımda olduğu için gençlik yıllarından beri tanırım. Hakkında söyleyeceğim şu ki, o yaşta bile insani değerleri ile özel bir kişiliğe sahip, hassas, narin, güzel huylu bir kızımızdı.
Dediğim gibi bir ömrü anlatmak birkaç cümleye sığmaz, sadece anılması adına bu kısa notu yazabildim.
Rabbim merhameti ve rahmeti ile muamele etsin.
Atife Batur
