Akbalıkçıl kuşunun yaşadığı gölde çok balık varmış ama iyice yaşlanan akbalıkçıl için avlanıp beslenmek giderek zorlaşıyormuş. Aklına bir dalavere çevirmek gelmiş. Dedikoduculuğuyla ünlenen yengecin yanına gitmiş ve ürkek bir sesle konuşmaya başlamış.
-Tanıdık kuş arkadaşlarım bana bir haber getirdi. Yakın bir zamanda bir sürü balıkçı gelip göle ağ atacakmış balıkları avlamak için. Ben aç kalacağım ama balıkların hepsi tavada kızaracak.
Yengeç becerebildiği kadar hızlanarak göl kıyısına gitmiş ve üzücü haberi balıklara anlatmış. Balıklar telaşlanmış ve ne yapmaları gerektiği konusunda akıl istemişler yengeçten. Akbalıkçılın yanına giden yengeç üzgünmüş.
-Balıklar çok korktu, ne yapacaklarını bilmiyorlar. Sen de balıkların tümünün yok olmasını istemezsin çünkü aç kalırsın. Bir yol bulsan…
Düşünüyormuş gibi yapan akbalıkçıl fikrini söylemiş.
-Bir çıkar yol var. Balıkları gruplar halinde ormandaki göle taşıyabilirim, orada güvende olurlar. Ama bana güvenmeleri lazım.
Yengecin söylediklerini dinleyen balıklar, balıkçı korkusundan ya da yengecin ikna edici konuşmalarından etkilenmiş olduklarından teklifi kabul etmişler.
Birden bir koşuşturma başlamış. Akbalıkçılın peşine takılan gruplar ormana doğru gitmeye başlamış. Olup biteni gözlemleyen yengeç zamanla terslikler fark etmiş: İlk seferlerde acele içinde davranan akbalıkçıl giderek yavaşlamaya başlamış. Hatta akbalıkçılın karnı da şişkinleşiyormuş gitgide… Göldeki tüm balıkları taşıdıktan sonra yengece doğru yürümüş akbalıkçıl.
-Heyyy, sen kurtulmak istemiyor musun yengeç?
-Tabii ki istiyorum. Ama eğil de sırtına çıkayım.
Ormana doğru giderlerken yerde bir sürü balık kılçığı olduğunu görmüş yengeç. Güçlü kıskaçlarıyla akbalıkçılın boynuna yapışmış.
-Sonumun balıklar gibi olacağını mı düşündün? Bana bir şey yapmayı düşünüyorsan asla boynunu bırakmam.
O günden beri akbalıkçıllarla yengeçler birbirinden nefret ediyormuş ve asla göz göze gelmemeye çalışıyorlarmış.
(www.skazki.basni.com)
Çeviri: Serap Canbek
