At, kurt ile girdiği mücadeleyi unutmaz…
Kurt dişi izi olan at makbuldür…
…
Nihayetinde, at kurt bilir, at kamçı bilir…
Kurşun yiyen at, nefes almaz bir daha…
Sesi bilmesi yeterli…
…
Sevdiği şehirlerin filmlerini çeken yönetmenler var…
Yönetmen olsaydım, çok şehir filmi çekerdim…
…
Doğuştan olmayan kurşun izini taşımak zordur, herkes taşıyamaz…
…
Londra… Barcelona… Odessa…
Akılda kalan şehirler…
…
Ateşin gölgesi olmaz, ateş yüzünden gölge oyunları olur…
Duvara çarpar gölge…
Dans eder müzik eşliğinde, belki soğuk kış gecesinde, belki kışın ayazında, duvar gölgesiz kalmaz…
Beyaz bir duvara çarpan gölgeler umut verir, güneşin sabah doğacağına inanır duvara bakan…
Dövülmemiş yün yorgan, yatak…
Isıtır…
…
Sevdiğim tüm şehirler duvarda, yakında, pek yakında, ibaresiyle…
Olmayan sinema salonlarında izlenecek, sevdiğim tüm şehirlerin filmleri…
Film kopmayacak, makara değişmeyecek, tek perde izlenecek…
Duvara yansıyacak, belli belirsiz gölgeler…
…
Sabah günün ilk ışıklarını görünce, yönetmen sevinecek…
Umut eden sevinecek…
Olmayan şehrin sokaklarında saklanan at sevinecek…
