Çeçen/İnguş Masalı

0
368

Kurt, tilki ve horoz

Kurt, tilki ve horoz ormanda karşılaşmışlar. Sığınacak yerleri yokmuş ve kendilerine bir yuva arıyorlarmış.

Tilki, “Üçümüz de sığınaksızız, bir arada yaşamak için bir barınak kuralım” demiş.

Kurt ve horoz aynı anda, “İyi ama nasıl yapacağız?” diye sormuş.

Tilki açıklamış: “Kurt odun getirecek, ben yakacağım, horoz da sabahları ötecek. Dumanı gören, horozun öttüğünü duyan insanlar, burada bir köy kurulduğunu sanacak.”

Kurt ve horoz bu teklifi kabul etmiş. Ertesi gün kurt yakacak odun aramaya gitmiş, tilki horoza saldırmış ve kuyruğunu koparmış. Geri dönen kurt, horozu kuyruksuz görünce “Ne oldu?” diye sormuş. Horoz tüm olanları anlatınca kurt da dişleriyle tilkinin kuyruğunu yakalamış ve koparmış. Tilki koşup kaçarken bir yandan da “İyi ama, birbirimizin kuyruğunu koparırsak asla bir köy kuramayız” diye seslenmiş. Uzlaşmışlar ve birlikte yaşamaya başlamışlar. Kurt odunu getirmiş, tilki ateşe göz kulak olmuş ve horoz da sabahları ötmüş. Dumanı gören, horoz ötüşünü duyan insanlar da ormanda tehlikeden uzak yeni bir köy kurulduğunu sanmış.

Kurt ve koyun

Ormandan çıkan kurt otlayan koyunu görünce “Heyyy, bana ait çayırın çimenlerini ezmeye nasıl cüret edersin?” diye bağırmış. Koyun sakince “çayır senin değil, çobanıma ait” demiş.

-Bu çayır bana verildiğinde senin çobanın dünyaya bile gelmemişti.

-Hayır hiç de değil. Bu çayır çobanımın ve sürümüz hep burada otlar. Sinirlenen kurt, koyunu o anda parçalayıp yemek istemiş ama kendini tutmuş, “bugün zaten karnım tok, yarına bırakmak daha iyi olur” diye düşünmüş içinden…

-Dinle, yarın yine burada buluşalım, bu arazinin kime a it olduğu üzerine şu çalılıkların orada hangimiz yemin edersek çayır ona ait olacak demektir. Anlaştık mı?

-Anlaştık, demiş koyun. Sonra farklı yönlere doğru gitmişler, kurt ormana dönmüş, koyun da köye…

Ertesi sabah koyun çayıra gitmiş ama yalnız değilmiş. Yanında yakın arkadaşı av köpeği varmış. Köpek çalılıkların arkasına saklanmış, koyun da otlamaya başlamış.

Biraz sonra kurt da gelmiş. Koyunu görünce “keyiflenmiş ve “Çok iyi, öğle yemeği de yaklaşmıştı” diye düşünmüş. O da yalnız değilmiş. Gelirken karşılaştığı tilkiye durumu anlatmış.

Tilki de çayırın kurda ait olduğunu onaylayacağını söylemiş. Kurt bunun karşılığında tilkiye kuzu budu verecekmiş.

Tilkiyle birlikte kuzunun yanına yaklaşan kurt, “Bugün yine bu çayırın çobanına ait olduğunu mu söyleyeceksin?” diye sormuş. “Tabi ki öyle” demiş koyun…

Tilki son derece sitemli bir sesle “Heyy, koyun, yalan söylemeye utanmıyor musun? Çok eskiden beri bilinir ki bu çayır saygıdeğer kurda aittir, bir çobana değil” demiş.

Koyun, “Öyle mi? Peki bunu senden başka bilen ya da duyan var mı acaba?” diye sormuş. İncinmiş gibi bir tavır takınan tilki, “Tabi ki, kime istersen sor. Ben çok küçükken annem ve babam sık sık ‘Kurdun çayırında çok fare var’ diye bu çayırdan bahsederlerdi. Eğer çayır çobana ait olsaydı kurdun çayırı derler miydi hiç?” demiş.

-Yani doğruyu söylediğinden eminsin, demiş koyun.

-Şüphesiz, nerede yemin edeyim? -Kurdun dün seçtiği yerde. Çalılıkları görüyor musun? Ayaklarını dallara koy ve “Bu çalılıkların kurda ait olduğuna yemin ederim” de. Tilki çalılığa yaklaşmış ama tam o anda adeta kıvılcım saçan bir çift göz farketmiş. Titreyen bir sesle “Doğrusunu söylemek gerekirse, annem babam bu çayırdan bahsederken bazen de çobandan söz ederlerdi. Ama aslında burası kime aitti net söyleyemem. Boş yere yemin etmek istemem. Ama eğer kurt yemin edecekse bilemem” deyince sinirlenen kurt, tilkiyi kenara itmiş ve “Pekala, senin hatırlayamayacağını biliyordum, şimdi ben yemin edeceğim” diyerek pençesini çalılığa koyup “Yemin ederim ki” diye yemine başlamış.

Tam o anda çalılığın arkasındaki köpek sıçramış dişlerini kurda geçirmiş, köpeğin elinden güçlükle kurtulan kurt arkasına bakmadan kaçmış.

Kurdu bekleyen tilki “Çok üzülmüş olmalısın dostum, gördüğüm kadarıyla köpek çayırın sana değil çobana ait olduğunu hatırladı birden” demiş.

(skazki.yaxy.ru)

Çeviri: Serap Canbek

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz