Beni de Götür Anne
Mısır çapasına götür beni, anne beni de.
Bir kez daha götür anne beni,
Kalkalım sabah, gün ışırken,
Yarım bırakıp tüm güzel rüyaları,
Çıplak ayaklarla çimenlerin üzerinde,
Sabah çiği düşerken gidelim,
Uykum var desem de bırakma beni.
Elimi tutmasan da olur anne,
Düzgün eşlik edemediğimde sana,
Eskiden olduğu gibi yine payla,
Ayak sürümeme küssen bile,
Anne bir kez daha götür beni,
Sıcacık yatağımızdan kalkalım,
Paylasan da ardına düşeyim yine,
Uykum var desem de bırakma beni.
Kendi kendime keskinlerim çapayı,
Gün ısınıp öğle vakti bunalttığında,
Israr etmem yüzmeye gitmek için.
Çapaya götür beni anne,
Anne, beni çocukluğuma götür,
Sıcacık yatağımızdan kalkalım,
Paylasan da ardına düşeyim yine,
Uykum var desem de bırakma beni.
Çapa yapmaya götür beni anne,
Anne, beni çocukluğuma götür,
Sıcacık yatağımızdan kalkalım,
Paylasan da ardına düşeyim yine,
Uykum var desem de bırakma beni.
Şiir: Zelimkhan Yandarbiyev
Çeçenceden çev. : Abdulkadir Polat
