Ben Kafkasya’yım…
Kan rengindedir çehrem,
Yaralıdır uçan kuşum,
Bin ağıt vardır her taşımın dilinde,
Öksüzdür gölgem güneş düşmez göğsüme…
Her gece ansızın,
Sevdalar yazılır kale duvarlarına.
Hançer soğukluğunda.
Bozkır’a bir nal sesi düşer,
Yırtılır ar’ı gecenin.
Anne karnında sarılır kundağa çocuk.
Kahpedir tarih oldum olası….
Ben Kafkasya’yım…
Barut kokar çiçeğim,
Kar düşer baharımın koynuna,
Ayaz tüter ocağım…
Ben Kafkasya’yım…
Çakal kışlamaz tenimde,
Karga bilmez kartal yuvasını,
Ve kartal’ın özgürlük and’ını…
Ben Kafkasya’yım…
Koy verip bedenimi bir kenara,
Canımı vurdum düşmana,
Bin kurşuna bir hançer çektim,
Cesaret sardım sancağıma..
Henüz ölmeden öldüm,
Ve ölümsüz oldum öldüğümde…
Gün oldu güneş tutuldu.
Gece oldu ay tutuldu.
Ama tutulur mu zaman?
Tutulur mu Kafkasya?…
Ben Kafkasya’yım…
Ağlamaktan yosun tutsa göz pınarlarım,
Uçurum olsa yüreğim deniz mavisi,
Gelinciklerim dökülse göğsüme, cehennem kırmızısı,
Vursalar da gökyüzümü umudumun yanı başında,
Yine de rüzgarla söylerim, özgürlük türküsünü.
Ben Kafkasya’yım…
Bir masalın Kaf dağıyım,
Bir masalın zümrüdü anka kuşu.
Ben Kafkasya’yım…
Yedi kıtadan hasret vurur kıyılarıma,
Yedi kıtada sürgün verir bedenim.
Ben Kafkasya’yım..
Bir avuç toprak dünya,
Dünya bir avuç KAFKASYA…
Sayı : 2007 08
