Bakmak ile görmek arasındaki farka benziyormuş duymak ile dinlemek arasındaki fark, biliyor musun? Ben bilmiyorum. Bildiğim tek şey iyiden iyiye hislerimle çeneleştiğim.
Sesleniyorlar.
Nicedir. Gür ya da tiz fark etmiyor duymak isteyen için. Araf’ta kalanlar yaşını almış bir pusula, yolunu çalışmış bir rehber, rastlantı ile kaderin alaşımı bir hikaye duymak istiyor çoğu kez.
Tüm duyularını mevcut haline odaklayanlar için kırmızı halı sersen de çare etmiyor.
Sesleniyorlar.
Kimi hesapsız kitapsız gidiyor kuzeye. Tamamen ruhsal nedenlerle. Ruhunu tamamlamak için belki de. Yolculuğuna yeteneklerini yaren edenler kalıyor, feda edenler geri dönüyor. Gidip de haksızlığa uğrayanları saymıyorum ki onlar cesur iradeleri talihsizliğe çarpanlar.
Sesleniyorlar.
Kimi düşünüp öyle taşınıyor, yürek ve bilek sermayesiyle birlikte. Geride bıraktığı topraktan besleniyor ya da beslenmiyor ama mutlaka kuzeyin toprağına yarınını ekiyor.
Kimi memnun halinden. Onlar için kimlik pvc kaplı bir kağıt nihayetinde. Yarın değil de şimdi ve yalnız kazanç önemli kimi için de. Heyecan duymadan, kuzeye adım atmadan da dönüyor çarklar neticede. Kuzey tohumu yutuyor, yutuyor ancak meyve vermiyor terini üstüne silkelemedikçe.
Sesleniyorlar.
Kimi kavuşmak için gidiyor kimi barışmak. Kimi korunmak için gidiyor, kimi tanınmak.
Sesleniyorlar.
Kimi kan çektiği için, kimi can çektiği…
Sesleniyorlar. Duyuyorum.
Aksilik o ki meşgulüm. Esnemek ile uyku arası bir halde kendi cumhuriyetimi kuruyorum pvc kaplı kimliğime.
Sesleniyorlar. Sesleniyorum:
Araf’ta bir tarafım oysa ki Araf’ta bertarafım.
Sayı : 2009 09
