Kurt ve Keklik
Kurt ve KeklikKarnı aç olan tilki ormanda geziniyormuş. Ağaçtaki kekliği farketmiş. Korkan keklik ağlamaya ve bağırmaya başlamış. Tilki şaşırmış gibi davranmış ve “Ne oldu?” diye sormuş.
-Sadece çığlık atıyorum, gagamı ne kadar açtığımı görmüyor musun?, diye cevaplamış keklik.
-Boşuna bağırıyorsun. Aşağıya inersen boşuna korktuğunu anlayıp bana hak vereceksin, demiş tilki.
-Beni yemeyecek misin yani?
-Tabi ki hayır. Geçen yaz, kekliklere dokunmayacağım diye yemin etmiştim, eğer yemini bozarsam oracıkta öleyim demiştim.
Keklik aşağıya inmiş ama tam o anda tilki kekliği dişlerinin arasına almış.
-Ah ne kadar aptalım ben, bir tilkiye nasıl güvendim ki?, diyen keklik son derece yumuşak ve içten bir sesle “Tek suçlu benim, ama madem ki böyle oldu, ölmek artık umurumda bile değil. Sana bir sır vermek istiyorum. Çok iyi bir dua biliyorum, eğer bu duayı tekrarlarsan etim sana bir yıl boyunca yetecek. Çok kısa ama etkili bir dua: ‘Tanrım, kekliğin eti iç bitmesin’ de.”
Duayı tekrarlamak için tilki ağzını açtığı anda keklik hemen uçup ağaca konmuş. (hobobo. ru)
Çeviri: Serap Canbek
