Bağımsızlık Demokrasi Özgürlük Eşitlik Birlik

Mahinur Abla önce, Nesij sonra…

Nasıl olsa devam ederiz dediler.

Mahinur Abla önce, Nesij sonra…

Başlıyorum ben de…

59/1

 Ankara

Çankaya

Gençlik Caddesi

Apartman numarası, 59

Daire numarası, 1

Bu mektup adresi ama, o zamanlar pek ‘mektup’ gelmezmiş eve…

Daha çok misafir gelirmiş, müdavimlerin eksik olmadığı bu eve…

O nedenle mektup adresi yerine daha ünlü olan, o bildik adresi söylüyorum…

Gençlik Caddesi, Anıtkabir’in karşısı, kasabın altı, daire yarı bodrum katı.

Müdavimler memnun her şeyden ama esas şaşırtıcı bir şekilde komşular da memnunmuş, her şeye rağmen…

İsmi ne zaman verildi bilmiyorum ama Gençlik Caddesi’ni dik kesen sokaklardan birisinin adı Ömer Seyfettin Sokak…

Benim bildiğim, iki öğrenci evi vardı…

İlki…

Janberd, Tansel, Barış ve Haje’nin kaldığı Beşiktaş’taki Şair Nazım Sokak’ta yer alan daire…

İkincisi…

 ‘İkiz Kardeşler’ Hasan, Hüseyin’in kaldığı Kadıköy’de ki Uzun Hafız Sokak’ta yer alan daire…

İkincisinin kapısı yoktu…

Kapısı yoktu derken, kapısının üzerinde kilit yoktu…

İtince kapı, açılırdı ardına kadar…

 Kimse olmasa dahi girerdiniz eve…

Sonradan gelirdi…

Hasan ile Hüseyin.

Zaten biri geldi mi, diğeri de gelirdi…

İkiz olunca, sanki eve gelme zamanlamaları da peş peşe oluyordu…

59/1

Kiralayanlardan bilineni, Kemaş Çetaw…

Diğerleri kim bilinmiyor…

Bilinse dahi, biraz efsaneleştirilmiş bir şekilde devam ediyor, kimler acaba diye?

Yıllarca devam eden kira kontratı cabası, belki o bile yoktur son oturanların elinde…

Evin müdavimleri…

Kemal Kılınçvuran, Yahya Gış, İmdat Halis, Orhan Aslan, Daryal Çeviker, Ferit Varol, Hayati Fidan, Ertekin İşcan, Haluk Yediç, Ali Çurey, Aytaç Özaydemir, Nurettin Çakır, Batıray Yediç, Necdet Hatam, Yusuf Kanşat, Nihai Yediç, Süleyman Yançatoral, Erdem Ünlüçetinkaya, Fahri Huvaj, Bahri Kazbek, Sedat Atilla, Saffet Hatam, Fahri Kanşat, Mikdat Kanşat, Nihat Hatam, Ahmet Gış…

Okudum, çok sevdim, değiştirmedim…

‘Dünyanın her ülkesinden bayan erkek konuk ağırladı. Dönüş kazanı hep kaynadı. Sekiz yıl üzerinden anahtar inmedi.’

Kimlerin kaldığı çok önemli değil…

Evin ruhu önemli…

59/1 ile ilgili duyduklarımı yazıyorum…

Kendisi aile yanında kalırken, evin ruhuna kendini teslim etmiş bir genç olmuş, taşınmış eve…

Banyo yaparken, eve misafir gelen kızlar olunca, banyo yapana kıyafetlerini vermemişler. Kızlar gidene kadar, çıkamamış banyoya giren…

Kapı açılmış içeri birisi girmiş, selam vermiş…

Banyo yapmış, yemek yemiş…

Hadi bana eyvallah gidiyorum demiş…

İçeridekiler sormuşlar birbirlerine kim diye, kimse tanımıyormuş…

Listeler hazırlanıyormuş, seçimler öncesinde, oy kullanılmasa dahil, fikir birliği yapılıyormuş bir gece önceden…

Koğuş ağası olur, onun dediği olur genel olarak…

Evin ruhunda ise ortak noktalar dışında, biraz ‘baharat’ kültürünü sevenlerin, Reyhanlı’ların daha doğru bir deyişle Reyhaniye’lilerin ağırlığı varmış…

Rıfat Ilgaz’a ‘Hababam Sınıfı’ kitabını imzalatmıştım…

Bizim sınıftan Okan’a, diye imzalamıştı…

Kastamonu Abdurrahmanpaşa Lisesi’nde başından geçenleri yazmış Rıfat Ilgaz…

Bir gün bir bayan gelmiş yanına, Galatasaray Lisesi mezunusunuz değil mi ? demiş…

 Kastamonu, Abdurrahmanpaşa Lisesi…

 İstanbul, Galatasaray Lisesi…

Herhalde tüm liselerde yaşanan hikayeler aynıdır…

Tüm öğrenci evlerinde yaşanan hikayelerin aynı olduğu gibi… Ders çalışılır, etüd yapılır…

Eğer yukarıda ki, beyaz yalanlar gerçek olursa, orası zaten öğrenci evi olmaz…

Akalın Düğün Salonu’nu, Kafkas Düğün Salonu’nu en çok bu evin sahipleri dolduruyormuş…

Elbruz Gaytoğlu ekip çalışmalarına katılanların çoğu bu evdenmiş…

Daryal Çeviker ve ablalarının, İzzet Aydemir, Bayram Hergüner, Yaşar Batu, Yaşar Bağ daha sonra Kemal Cankat’ın evleri rakipmiş 59/1 evine…

O evlerde dolup taşarmış…

Benden şimdilik bu kadar…

Gerisini bilenlerden bekliyoruz…

59/1 özelinde öğrenci evlerinin hikayelerini…

Hani kırk yıldır ‘Ankara Ruhu’, ‘Ankara Ruhu’ diyenlerden beklerdim 59/1’e ait hikayeleri, bana laf düşmezdi…

59/1’i en güzel ‘LALEGÜL’ anlatır herhalde, yine Ankara’dan…

""

 

Sayı: 2019 06
Yayınlanma Tarihi: 2019-06-01 00:00:00

Yazarın Diğer Yazıları

Oubykh Mektupları – Kasım 2024

Kalem kırıldı… Benden iki yaş küçüktü, ellisindeydi, çağdaşımızdı… Konuşmaya başladığı zaman, çağdaşımız değildi, en az yüz, belki daha fazla yaşı olanlardı onun çağdaşı… Benim için ‘Suriçi’ ile...

Oubykh Mektupları Ekim 2024

Epeydir okumuyordum, gözlerim yakını görmemeye başladığından beri bahanem buydu, oysa bal gibi görüyordu yakını… Yakını görmesi yetmiyordu, ayrıca hissediyordu… Yakında ne olacak içine doğuyordu, o...

Oubykh Mektupları Eylül 2024

And Dağları… Düz yolda giderken ayağı taşa takılır, düşer insan… Malum ve kabul edilen, düz yolda giderken ayağınızın taşa çarpmaması… Bir çukura, bir tümseğe dikkat etmeniz… Şehirleşmede çok...

Sosyal Medyalarımız

4,890BeğenenlerBeğen
1,353TakipçilerTakip Et
4,000TakipçilerTakip Et

Son Yazılar

- Advertisement -spot_img