Beyaz bir kâğıt…
Bir fırça…
Sonra renkler…
…
Bir sol el, bir sağ el…
İki göz…
Bir bakış…
…
Elde olan mı kâğıda dökülüyor…
Yoksa gözün gördüğü mü?Hiç bilinmez…
Sadece atlar değildi beyaza düşen…
Güzel kadınlardı…
Annesi…
Eşi Zerrin…
Kızı Zerrin…
Torunu Derya…
Bodrumlu Güzel…
Tatlı Kız…
Fransız Güzel Kadın…
…
Foça’dan, İzmir’den, İstanbul’dan…
Fransa’dan…
…
Kamyoncu ile seyahat…
…
Tarsus Vapuru…
Kimse bilmez ne kadar pahalı olduğunu…
…
Kız kaçıran…
…
Avni’nin Atları…
Onlar Avni’nin Atları…
…
Erol’un Atları…
İbrahim’in Atları…
…
Onlar bizim atlarımız…
Gazi’nin olduğu gibi…
…
Satılmasına izin verilmeyen resimler…
Avni’nin gerisinde kalan isimler…
…
Koşan atlar…
Bir koşum yaşam…
Zerrin…
…
Paris’te yaşayan teyze…
…
Bunlar Avni’nin Atları…
Bizi bir yerden alıp bir yere getirdiler…
…
Paris’in sokaklarında kahve sohbetleri…
Bira…
…
Rezervasyonsuz gidilen yerlerden, habersiz gidilemeyecek yerlere…
Zaman, ne çok değişti…
…
Dün yaşamımızda olanlar bugün yok…
Yarın yaşamımızda olacaklar bugün yok…
…
Ne dünden ne de yarından olanlar, bugün yok…
…
Önce bir fırça darbesi…
Sonra renklerin dansı…
…
Kuruyunca, değişmeyecek iz…
Nal izini, atlar bırakıyor…
…
Oubykh Nalı…
…
Arbaş ile Lifij’in dumanı karışmıyor…
Sayı: 2019 07
Yayınlanma Tarihi: 2019-07-01 00:00:00
