Bir Sürgünle Sohbet
Ekmeği ortasından
Bölersen dostluk çıkar.
Bir halkı bölersen düşmanlık.
“Soykırım” sözcük olarak da
Kirletti dünyayı.
Ey sürgün unutma
Köklerindeki büyük acıyı
Ama hep nefretin
Tutkalıyla yapıştırma
Sesinin rengindeki çatlağı.
Barışın adaleti beyazdır,
Nefretin adaleti kapkara.
Unutma, tepe
Kendiliğinden yüksektir.
Kuş da öyle, ağaç da.
Sen kendi kendine yüksek ol
Irkçılığın mayasıyla değil
Barışın ve sevginin
Mayasıyla yoğur bilincini.
Ey sürgün, ister bütün
Sınırların ötesi ol;
Git gidebildiğin yere
Ama günebakan gibi
Geldiğin yöne çevir hep yüzünü.
Unutma, bütün insanlığın
Rengini de soldurursun
Kendi rengini soldurduğun zaman.
Adnan Özveri
