(Abzekh Şivesi ile anlatılmıştır.)
Güneşin bir akşamüstü durupta gökyüzünde tembel tembel beklediğini hiç fark ettiniz mi..?
Güneşin akşamüstü duraklamasının nedeni şöyle anlatılır:
Günlerden bir gün, Güzel Seteney ile Nart deri ustası bahse tutuşur. Seteney kendinden emin bir şekilde:
-Ben bir günde bir çift çizme dikip giyerim.. der.
Orada bulunanlar,
-Bu işi Seteney’den başkası beceremez, diye fısıldaşırlar. Nart deri ustası ise:
-Çizme dikmek de ne imiş. Ben bir günde bir eğer takımı dikerim, der.
Arkasından yarışmaya başlarlar. Bütün gün, yarışmadan açık alınla çıkmak için, durmadan, dinlenmeden, usanmadan çalışırlar. Nart delikanlısı dericilikte usta olduğu için işini bitirir. Dinlenmeye koyulur.
Güneş dağların tepesine ulaşmış, ha battı, ha batacak. Ama Seteney çizme işini bitirememiş henüz.
-Ey güneş,
Yaşamın kaynağı güneş.
Bitkilere can veren,
Canlıya derman veren Güneş,
Ne olur duy sesimi.
Dur durakla biraz…
Durakla ki bitireyim işimi….
Seteney böyle bir yakarıya kalkınca Güneş ağırca duraklar. Derler ki o zamanlar Seteney’in her dediği olurmuş. Güneş durup Seteney’in işine gözünü diker. Bu duraklamadan yararlanan Seteney işini bitirip çizmelerini giyer. Kalkıp deri ustasının yanına gider.
Nart delikanlısı:
-Anlatıldığı gibi işinin ehlisin, dilden dile dolaşan gerçek ünün boşuna değilmiş meğer. Çizmeleri pek de güzel diktin, der.
O günden bu yana, güneş alışkanlık kazandığından, batmasına yakın bir noktada duraklar ve gökyüzünde bir an öylece asılı kalır.
*Hadagatle Asker’in “Nartkher” adlı derlemesinden alınmış ve Abzekhçe özgün anlatımından Türkçeleştirilmiştir.
Not: Bu parça, Yismeyl Özdemir Özbay’ın “Mitoloji ve Nartlar” kitabından kendi izniyle alınmıştır.
Çerkes Masalları – Okyanus Yayınları
Çerkesçe’den çeviren: Yaşar Bağ
Sayı : 2009 07
