Bizler diasporadan anavatana dönüş yapmış Çerkes-Adıge halkının bireyleriyiz. Son süreçte yoğunlaşan Çerkes-Adıge tartışmalarını, uluslaşma yolunda önemli bir dönemeç olarak görüyor ve bu konudaki görüşlerimizi sizlerle paylaşmak istiyoruz.
Bilindiği üzere; Çerkeslerin kendilerini ‘Adıge’ ve başka ulusların da bu halkı ‘Çerkes’ olarak adlandırdıkları yüzyılların bir gerçeğidir. Çerkes-Adıge ulusunu büyük çoğunluğu diasporada Türkiye’de yaşamaktadır.
Halkımızın ulusal bilincinin yükseltilmesi, geliştirilmesi ve vatanı ile yeniden buluşarak ulusal varlığını sürdürmesi mücadelesinde Türkiye’deki Çerkes-Adıge diasporasının önemli yükümlülükleri vardır.
Gerek Türkiye’nin siyasal koşulları, gerekse bizim özel durumumuz nedeniyle 1950’li yıllardan bu yana derneklerimize coğrafi bir terim olan, Türkiye kamuoyunda ve dünyada daha çok Azerbaycan, Ermenistan, Gürcistan gibi ülkeleri çağrıştıran “Kafkas” adını vermek zorunda kaldık.
Gerçeklerle daha bir karşı karşıya olduğumuz 1990’lı yıllarda komşu halklar: önce Çeçenler, Asetinler, daha sonra da Abhaz kardeşlerimiz örgütlerimizden ayrılarak uluslarının ya da vatanlarının adları ile kendi kurumlarını yaratmış, derneklerini kurmuşlardır.
Abhaz kardeşlerimiz, 1991 yılında kurulan Dünya Çerkes Birliği’ne Türkiye’den katılan delegasyonun ısrarları ile alınmışlarsa da; bilindiği gibi 1993 yılında Dünya Abhaz-Abazin Birliği’ni kurarak fiilen, 2009 yılında ise resmen DÇB’den ayrıldılar.
Abhaz-Abazin, Çeçen, Asetin gibi Kuzey Kafkas halkları kendilerini asla Çerkes kimliği ile tanımlamıyorlar.
Türkiye’de faaliyet gösteren, üye tabanının büyük çoğunluğu Çerkes-Adıgelerden oluşan Kafkas Derneklerini de eskiden beri birlikte olduğumuz ve olmaya da devam edeceğimiz Abhaz kardeşlerimizin; Çeçen ve Asetin komşularımızın da anlayış göstererek Çerkes Derneği – Adıge Khase’lere dönüştürülmesi artık bir zorunluluktur.
Kafkas derneklerinin Çerkes Derneği – Adıge Khase’lere dönüştürülmesinin;
– Ulusal bilincimizin gelişip güçlenmesine,
– Anavatandaki STKTarla isim, program ve amaç birliğinin sağlanmasına,
– Derneklerimizin çalışmalarının daha bir anavatana yönelmesine,
– Halkımızın ulusal varlığını sürdürmesi, geliştirmesi adına daha somut projelerin üretip uygulamasına,
– Rusya Federasyonu’nun son yıllarda çıkardığı yasalardan ve oluşturduğu kurumlardan daha çok yararlanmamıza katkısı olacaktır.
Bilindiği gibi RF artık ülke dışındaki soydaşları ile daha yakından ilgilenmektedir. RF yasaları ve uygulamalarına göre Çerkes-Adıge halkı “Soydaş Halk” kapsamındadır. Ama bu yasaların sağladığı olanaklardan diasporadaki Çerkes-Adıgelerin yararlanabilmeleri için kurumlarımızın, ‘kimlik sorunu’nu en kısa zamanda çözümlemeleri gerekmektedir.
Özverili, duyarlı, sorumluluk duyan başkanların, yöneticilerin, toplum önderlerinin tarihi bir karar alarak kurumlarımızı „Çerkes Derneği – Adıge Khase” 1er olarak yeniden örgütleyeceklerine inanıyoruz. Saygılarımızla…
Sayı : 2010 11
