Burası İstanbul, Taksim burası
Hüznün, sevincin, özgürlüğün sesi burası
Saat onüç
Nice sönmüş ocakların
Bir kor bakiyesiydi Taksim’de toplananlar
Birikip aktılar İstiklal’e
Kuban oldular
Bir genç ‘diriliş’ diyordu diriliş
Yürürken önümde dimdik
Bu gündür diriliş
Haykırdılar ölümsüzlüğü
Dirilişi haykırdılar dünyaya
Kapatmış olsa da ruhsuzlar görmemek için gözlerini
İstisnasız duydular.
Oradaydı Nart’ın ateşi
Oradaydı Nesren Jake’nin ölümsüz her neferi
Oradaydı çılgın, özgür tayların toynak sesleri
Haykırıyorlardı geçmişten geleceğe
Geçmişin acımasız, yakan ateşinin
Küllerinden yeniden doğanlarız
Kim unutturmuşsa, unutmuşsa
Bilsin ki ölmedik
Oşhamafe gibi yüksek
Çağlıyor sesimiz
Vardık, varız, var olacağız
Sizin için değil
Kendimiz için var olacağız
Sen, ben diye değil
BİZ diye var olacağız.
Akşam yirmi otuz, yer Beşiktaş
Yasladım başımı Barbaros’a
Köhne ahşap teknelerin
Yorgun ve bezgin
Sahipsiz, umutsuz ve yalnız
Kadın, çocuk, ihtiyar sürgünlerin
Bir bilinmeze düşer gibi
İskeleye indirildiklerini gördüm
Hüzün kokmuşsa da o günlerde hava
Şimdi burada
Onların torunları haykırıyor
Siz ölmediniz biz varız
Dün olduğu gibi
Yine omuz omuzayız
Hüznü dillendirdiler
Gülcan ile Hava
Boğaz dinledi soğuk sessiz dalgalarıyla
Süzülüp gitti rüzgarla
Oşhamafe’den yayıldı
Kuban ovasına
Unutulmuyor unutulmayacak
Sen değil, ben değil
Koyun koyuna Kbaada’da BİZ yatanlar
Burası Beşiktaş
Burası Çarşı
“Çarşı her şeye karşı”
Diyor ya BJK-Bereket’in çocukları
Oradan, Akaretlerden yürüdü
Meşaleli NART’ın çocukları
Nart çocukları orada
Nart ateşi orada
Karadeniz’in yolu Boğaz orada
Hüzünle, buruk bir sevgiyle andılar geçmişi
Umudu
Var olmayı haykırdılar tek yürek geleceğe
Yıl iki bin on bir
Aylardan mayıs
Ölümün ve doğumun günü yirmi bir mayıs
Ben Labedu’nun çocuğu
Herkes kadar insan
Birazcık hüzün, koskoca bir umudum bugün.
*21 Mayıs 2011-İstanbul için
Zafer Süren Ajiba
Sayı: 2011 06
