“Ben inat bir adamım. Bu konuda benimle çarpışma Nartan” diyorum “her türlü abi! “ diyorsun…
Bu fotoğrafta gördüğünüz bina Türkiye, Ürdün, Suriye ve Dünya Çerkes diasporasından gelen Çerkes öğrencilerin ilk olarak yerleştirildiği Nalçik’teki 5. yurttur.
Kimileri yeni gelen öğrencilere yer açmak için kimileri ise değişiklik olsun diye farklı yurtlara geçer.Fakat Nartan geldiğinden beri 5. yurtta kalmıştır.
Bu kaldırımlarda taban eskitmiş, gelenini bu ağaçların altında beklemiş, gidenini bu kapı önünde yolcu etmiştir. Beni de az yolcu etmedi.
Ne zaman geç vakitte Nartan’ı yurda bıraksam bir inatlaşma bu noktada vuku bulur.
– Hadi Nartan’cım iyi geceler.
– İyi geceler abi.
– Hadi git bekliyorum ben, içeri gir sen.
– Abi sen git, girerim ben.
– Hadi ciğerim uzatmayalım yine, hadi gir içeri.
-Yok abi sen buyur.
– Yau girsene içeri büyük lafı dinle.
– Abi önce sen!
– Oğlum inatlaşmayalım bak!
-(Gayet ciddi bir halde, bir adım yaklaşıp pencereye eğilerek) Abi sence bizdeki bu inadın sebebi ne?
– Ben annem Abaza diyorum inadımı soranlara. – Hah! işte bendeki de o. Hadi güle güle abicim!
– La havle… Hadi iyi geceler o zaman.
– (İnadının galip gelmesinin verdiği gülümsemeyle birlikte göz kırparak) İyi geceler abi!
İşte böyle bir ADAM NARTAN!. Saygıda kusur etmemek için inadını kullanmaktan geri kalır mı hiç? Nartan bu!.
Çok seversin Vatanını. Sadece duygu ile değil, verimli topraklarını ve yeşilini de seversin.
Biraz da çimen…
Hemen yeşerir zaten…
Bilmez misin buranın toprağı gibi yoktur…
Sana senin toprağını getiriyorum…
Bir de Adige Wune’den Jane’nin sana gönderdiği bayrak…
Marem Gökhan Şen-Nalçik