27 Şubat 2016…
Herkes hakkını alacak kadar çalışıyor…
Kimimiz daha çok, kimimiz daha az…
…
Nihayetinde, taş toz verdi…
Zeminde çok kalamadı toz…
Yel aldı götürdü, hiç olan o tozu…
…
Kar tanesinin güneşe karşı koyamacağı gibi, taştan kopan toz tanecikleri de rüzgara karşı koyamıyor…
Dört bir yana yayılıyor rüzgar sayesinde…
…
Çiçek…
Arı…
Kovan…
…
Nihayetinde…
…
Kestane olursa, biraz boğazı yakar…
…
Zehir bal…
Deli bal…
…
Bir yutkunmaya bakar…
…
Telli çalgılar daha kolay, taşınır olduğu için…
Arada sırada iki tuş sesi…
Biri siyah, biri beyaz…
…
Kuyruklu piyanodan…
Kuyruklu yıldız misali…
Kaç senede bir geçecek önümüzden…
Önümüzden geçerken, gören olur göremeyen olur…
Duyan olur, duyamayan olur…
…
Kuyruklu yıldızın hızı kadar, iki tuştan çıkan o ses…
…
Herkes hakkını alacak kadar çalışacak…
…
Her defasında aynı deniz çizilse de, her biri birbirinden farklı olacak…
Denizin her bir dalgasının bir olmadığı gibi…
…
Balık bilemez, iyiliği bilemediği gibi…
…
Karadan göreceğiz denizi, batan güneşte…
…
Deniz, aynı deniz…
Güneş, aynı güneş…
Ay, aynı ay…
Yıldız, aynı yıldız…
…
Fırçanın darbeleri farklı…
…
Herkes hakkını alacak kadar çalışacak…
…
Nihayetinde rüzgar taşıyacak, hiç olan o toz zerreciklerini…
Sayı: 2019 03
Yayınlanma Tarihi: 2019-03-01 00:00:00
