Keyiften içildi o bir yudum, – bununla birlikte – üzüntüden içildi iki yudum…
…
Yukarıda yer alan kelimeler çalıntıdır…
Bir kağıt üzerinde görülene kadar çalıntı olduğunu bilen pek olmayacak…
Tüketilen sayfalar arasında olacak, cezanın bir aylık mı, bir ömürlük mü artık ne kadar olduğuna, hırsız olan ben karar veremeyeceğim…
Belki toplanıp karar verenler olur, belki biri suçlu, biri suçsuz ilan eder beni…
Kim ne derse desin, suçlu veya suçsuz ilan edilsem dahi, ben çaldığımı biliyorum…
Kim inanır bilinmez, kendi kendime inanıyorum, o yeter herhalde…
Bununla birlikte iki yudum yetmedi…
Büyük bir bardak idi, içi dolu verildiğinde…
Soğuk olduğu için üçüncü yudum alacağım dedim. Keyif ve üzüntü, soğuğu hisseder mi, elbet hissettirmez…
…
Dolunay, bir ay sonra yine çıkacak, görebilir miyim bilemiyorum…
Çıktığı zaman seni göreceğim demiş, iki seven…
Bir tını, bir mırıltı ne duyarlarsa, senin sesini duyacağım demiş, iki seven…
…
Soğukta bebeğin uyuduğu, delikanlılıkta sıcağı aramadığı olmuş bir anda…
Adını biliyormuş, kim olduğunu biliyormuş…
…
Çalınanlar, içi dolu bardak içinde kaybolmuş…
Her yudumda bir harf kaybolmuş…
Her kaybolan harf unutturuyormuş, geriye dönüşün olmadığını fark ediyormuş çalan…
Kalan son yudumda ilk harf kaybolmuş…
A bile diyemeden!
