Bağımsızlık Demokrasi Özgürlük Eşitlik Birlik

Oubykh Mektupları Ağustos 2021

Beyaz ve siyahtan çok uzak kaldım…
O yüzden, dün akşam yazarım demiştim ama olmadı…
Bu akşam da henüz ortaya çıkan bir şey yok…
Sabah, yağmur sonrası toprağın kokusu ile ortaya çıkar gibi oldu, sonra toprağın suyu çektiği gibi kayboldu gitti…
Gece yarısına az kaldı, günün dönmesini bekliyor olabilir…

Koca dişlerini göstererek havlayan bir köpeğe, samimi bir duyguyla yaklaşırsanız, hisseder köpek, kuyruğunu sallamaya başlar hemen, arkadaşınız olur sonrasında…
Eğer havlamaya devam ediyorsa çok sebebi vardır, o samimi duyguyu hiç bilmemesi sebeblerden biri olabilir…
O köpeği bırakın, havlamaya devam etsin, muhakkak bi lokma için sesini kesecektir, kuyruğunu kıstıracaktır…
Açlığın yarını yok, öyle beyazı siyahı beklemek gibi olmaz…
Aç olunca, canlının gözü görmez, ne yaptığının farkında bile olmaz…

Kuyruğunu kıstıran, karnı doyan köpek, o duyguyu bilmediği için, yine önüne gelene havlayacaktır…
Oyunun kuralını kendi koymamıştır havlayan, işine gelir onu sevmeden bir dal yemek veren…

Kapıyı ardına kadar açan, buyur eden…
Kapıyı göz aralığında açan, buyur etmeyen…
Görülmez mi, bir değil çift göz görüyor…
Sol gözün şahidi sağ, sağ gözün şahidi sol…
Gönül gözü görenler, dört kapı geçtiler, kırk makamı kırılmadan geçtiler…

Maskeler dağıldı, herkes bir tane aldı, çok yüzlü ne alacağını bilemedi, maskesiz dolaşıyor…
Siyah beyaz oyunda, renk yok, geriye bi lokma yüzünden sesini çıkarmayan maskesiz oyuncu kalıyor…

Mermer maskeler toprağa gömülecek, günü gelince gün yüzüne siyah ve beyaz olan maskeler çıkacak…
Yağmur suyunu çektiği gibi toprak olacak, maskesiz olanın olmayan maskesi çıkmayacak ortaya…
Gecenin sessizliğini, kurşun sesi deldi, köpek yine havladı…

Yazarın Diğer Yazıları

Oubykh Mektupları Mart 2025

‘’…ama yine de dik duran insanları ziyaret etmek de bir koruma olabilir.’’ Mesaj geldi, sabahın ilk ışıkları ile üstelik, posta güvercinlerinden daha hızlı bir şekilde...

Oubykh Mektupları Şubat 2025

Gözden kaybetmiştim Pavel’i… İkinci bardağım bitmek üzereydi neredeyse, artık vişne tanelerine sıra gelmişti… Tarçın ile vişnenin buruk ekşiliğini damağımda hissederken, çekirdekleri tertemiz yapana kadar ağzımda sakladığımı...

Oubykh Mektupları – Kasım 2024

Kalem kırıldı… Benden iki yaş küçüktü, ellisindeydi, çağdaşımızdı… Konuşmaya başladığı zaman, çağdaşımız değildi, en az yüz, belki daha fazla yaşı olanlardı onun çağdaşı… Benim için ‘Suriçi’ ile...

Sosyal Medyalarımız

4,890BeğenenlerBeğen
1,353TakipçilerTakip Et
4,000TakipçilerTakip Et

Son Yazılar

- Advertisement -spot_img