“Eyvah! Çerkeslik bitiyor.
On yıla kalmaz Türkiye’de Çerkes bulamazsınız!
Yok yok çoktan bitti” diye üzülenler, hiç üzülmeyin!
Bu ülkede Çerkeslik asla bitmez merak etmeyin!
Ne olur? Şu olur;
Çerkeslerden ve Çerkeslikten beğenilmeyen şeyler çıkarılır, içi oyulur, törpülenir, eklemeler, yamalar falan yapılır.
Yeni ve kullanışlı bir “Çerkes tipi” yaratılır. Daha önce de yapılmıştı da, çoğumuz bilmeden muhabbetle kucaklamıştık ya, onun gibi bir şey işte.
Gereken neyse yaparlar. İki adım geriye çekilip şöyle bir bakarlar.
“Biraz daha yontaydık, az daha alaydık, şurasından da kırpaydık iyiydi de, bu da idare eder şimdilik, yeniden oyar yontarız lüzumu halinde” derler.
Sonra,
Dillerinden düşürmezler Çerkesleri. Hep aynı teraneyle;
“Türkü, Kürdü, Lazı, Çerkesi, Abazası …” diye anarlar da anarlar.
Aslında “Kulağını çekerim, ağzına biber sürerim” diye parmak sallarlar da biz anlamayız. Çünkü iyi niyetli insanlarız
“Bizi nasıl da unutmuyorlar. Bak Çerkes dediler, Abaza dediler, vallahi de dediler billahi de dediler” diye bir mutlu oluruz, bir seviniriz ki sormayın.
Arada bir adımız geçiyor ya, derneklerimiz, müziğimiz, dansımız, şenliklerimiz de var. Parasını ödeyip psihalive de yiyebiliyoruz canımız çektiğinde.
On kişiyi tamamlayabilirsek ana dilimizi de lütfediyorlar çocuklarımıza. Aman ha! Dokuz kişi olursa olmuyor, unutmayın bunu.
Bir iki üniversitede kürsümüz de var ülkedeki başka halklar sayesinde.
21 Mayıs’larda oy derdine de olsa yarım ağız mesajlar bile yayınlıyorlar hep birlikte.
Daha ne olsun?
Bundan iyisi Şam’da kayısı!
Yeni Cumhuriyet’in(?) revize edilmiş Çerkesleri olarak biz,
“Var zannederiz” haliyle kendimizi.
Velhâsıl;
Üzülmeyelim, Çerkes denirse eğer,
Bu ülkede ne Çerkesler, ne de Çerkeslik biter.
Sayı: 2020 01
Yayınlanma Tarihi: 2020-01-01 00:00:00
